Πολλοί έχουν αναρωτηθεί αλλά λίγοι γνωρίζουν την απάντηση.

Πολλές φορές τυχαίνει, μετά το μπάνιο στη θάλασσα, να μας «πιάνει πονοκέφαλος», να αισθανόμαστε βαρύ το κεφάλι μας, ή να έχουμε μπούκωμα στη ρινική κοιλότητα. Η απάντηση είναι απλή: Πάσχουμε από ιγμορίτιδα.

Τι είναι όμως η ιγμορίτιδα; Είναι φλεγμονή του γναθιαίου άντρου (ιγμόρειο), του μεγαλύτερου παραρρίνιου κόλπου που βρίσκεται δεξιά και αριστερά της ρινός, μέσα στο σώμα της άνω γνάθου.

Κανονικά τα ιγμόρεια καταλαμβάνονται από αέρα όμως μπορεί να καταληφθούν από υγρό (βλέννα) μετά από κάποια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, μετά από φλεγμονή των δοντιών της άνω γνάθου, ύστερα από κατάδυση σε μεγάλο βάθος ή σε μολυσμένα νερά.

Παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης ιγμορίτιδας

Οι παρακάτω παράγοντες προδιαθέτουν σε πολλές περιπτώσεις σε συχνότερα αλλά και πιο “επίμονα” επεισόδια παραρρινοκολπίτιδας (ιγμορίτιδας) :

Το στραβό (σκολιωτικό) ρινικό διάφραγμα

• Οι υπερτροφικές ρινικές κόγχες
• Οι ρινικοί πολύποδες
• Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος:
• Η ηλικία
• Το κάπνισμα
• Οι οδοντικές λοιμώξεις και οι οδοντιατρικές εργασίες σε περιοχές που γειτνιάζουν με τα ιγμόρεια
• Η αλλεργική ρινίτιδα
• Οι ανοσοανεπάρκειες
• Η κυστική ίνωση
• Τα θαλάσσια σπορ-καταδύσεις
• Τα αεροπορικά ταξίδια

Τύποι ιγμορίτιδας

Η οξεία ιγμορίτιδα είναι πιθανό να εμφανιστεί ύστερα από το κοινό κρυολόγημα. Στα συμπτώματά της περιλαμβάνει πυώδεις ρινικές εκκρίσεις, “μπούκωμα” στη μύτη, εκκρίσεις προς το λαιμό (οπισθορρινικές εκκρίσεις) και πόνο στη στοματική κοιλότητα και στα δόντια. Επιπρόσθετα, είναι πιθανό να εκδηλωθούν συμπτώματα πυρετού, κόπωσης, βήχα, πόνου στα αυτιά και ενδεχομένως βουητό και βαρηκοΐα. Υποτροπιάζουσα οξεία ιγμορίτιδα. Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής παρουσιάζει για τέσσερις ή περισσότερες φορές ετησίως επεισόδια οξείας ιγμορίτιδας. Μετά τη φαρμακευτική αγωγή τα επεισόδια αυτά υποχωρούν πλήρως.

Πιο επίμονη μορφή ιγμορίτιδας είναι η υποξεία ιγμορίτιδα, που μπορεί να διαρκέσει από 4 έως και 12 εβδομάδες, δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα του ασθενή, εξαιτίας των επίμονων συμπτωμάτων.

Τέλος, η χρόνια ιγμορίτιδα γίνεται αντιληπτή από τη μεγάλη διάρκεια των συμπτωμάτων που είναι πιθανό να ξεπεράσουν τις 12 εβδομάδες. Τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν αυτή τη μορφή ιγμορίτιδας, είναι οι βλεννοπυώδεις εκκρίσεις στο πίσω κυρίως μέρος της μύτης (οπισθορρινικές). Είναι συχνότερη σε άτομα με μεγάλου βαθμού σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, μεγάλου βαθμού υπερτροφία των ρινικών κογχών ή και σε περιστατικά ρινικής πολυποδίασης καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δυσκολότερο να “καθαρίσουν” οι παραρρίνιοι κόλποι ακόμη και υπό φαρμακευτική αγωγή λόγω των εξαιρετικά στενωμένων ρινικών θαλαμών.