Ο Χρήστος Σούτος γράφει για τη νέα νίκη του Παναθηναϊκού και τη χρησιμοποίηση αρκετών νέων παιδιών από τον Λάζλο Μπόλονι.
Ακόμα μία νίκη πριν από λίγο για την ομάδα του Παναθηναϊκού στο Βόλο, αποτέλεσμα που συνεχίζει μια σειρά νικών που γράφουν οι πράσινοι μαζί με το μηδέν παθητικό στην άμυνα από την αρχή του έτους. Οι πράσινοι στηρίχτηκαν στα νιάτα τους και πέτυχαν την 5η σερί νίκη τους, χάρη στα τέρματα των Καμπετσή και Ιωαννίδη. Παρόλο που έμειναν με δέκα παίκτες από νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο, μόλις στο 55′ αποβλήθηκε ο Χουανκάρ, δεν απειλήθηκαν από τον αντίπαλό τους και μάλιστα το δεύτερο γκολ το πέτυχαν με αριθμητικό μειονέκτημα. Για τον Παναθηναϊκό το VAR λειτουργεί βλέπετε, σε αντίθεση με άλλες ομάδες που η ενδοσυνεννόηση κάπου χάνεται.
Ο Μπόλονι συνεχίζει να δίνει χρόνο στους δύο νεαρούς Έλληνες επιθετικούς, κρατώντας στον πάγκο τα θεωρητικά βαριά χαρτιά του στην επίθεση – Καρλίτος και Μακέντα – και δικαιώνεται. Σήμερα, έχοντας πάλι να αντιμετωπίσει πολλές απουσίες, έψαξε να βρει τις λύσεις μέσα από αλχημείες, πετυχαίνοντας, όπως κάθε κανονικός προπονητής, να βρει τον τρόπο να κατεβάσει μία ενδεκάδα με αρχή, μέση και τέλος. Έβαλε τον Βέλεθ στα στόπερ, αντί του απόντα Σίνκενφέλντ και στα χαφ τον Χατζηθεοδωρίδη μαζί με τους Μαουρίσιο και Βιγιαφάνιες. Το αρχικό λογικά μούδιασμα Χατζηθεοδωρίδη, φυσικό αφού δεν έπαιζε στην κανονική του θέση, καλύφθηκε χάρη στην ηγετική παρουσία του Μαουρίσιο και την καλή κυκλοφορία λόγω του Βιγιαφάνιες, αλλά και της διαρκούς κίνησης των τριών παικτών μπροστά.
Το τελικό 2-0 φέρνει τους πράσινους σε απόσταση 5 βαθμών, ξανά, από τον Άρη και να περιμένει να δει τι θα κάνουν οι δύο Δικέφαλοι στα δικά τους ματς. Το πρόγραμμα μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου σιγά-σιγά θα δυσκολεύει και είναι εξαιρετικά σημαντικό για τον Παναθηναϊκό, το γεγονός ότι πλέον παίρνει τα παιχνίδια αυτά που πρέπει να κερδίσει. Συνέχεια τώρα έχει η Λαμία, στη Λεωφόρο το Σάββατο, για τον τελευταίο αγώνα του Ιανουαρίου, ενός μήνα στον οποίο ο Παναθηναϊκός καταγράφει σερί νικών που είχε να δει αρκετά χρόνια. Το πιο παρήγορο όμως είναι, ότι πια οι παίκτες καταλαβαίνουν τους ρόλους τους, γνωρίζουν τι θέλει ο Μπόλονι, δεν φοβούνται να ρισκάρουν και είναι σίγουρο ότι παιχνίδι με το παιχνίδι θα βγάζουν και καλύτερη εικόνα στο χορτάρι.