Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε και πάλι τον Βάτσλικ για να προκριθεί αλλά η αγωνιστική του βελτίωση ήταν εμφανής. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης.

Oταν έχεις παίξει έξι παιχνίδια στην Ευρώπη και δεν έχεις νικήσει μια φορά δεν μπορείς να πανηγυρίζεις. Ειδικά όταν οι αντίπαλοι είναι μικρότερης δυναμικότητάς από τη δική σου. Επειδή όμως έχεις πέσει χαμηλά οφείλεις να γνωρίζεις πως η αγωνιστική άνοδος θα είναι σκαλοπάτι-σκαλοπάτι. Μπορεί η παρτίδα και η πρόκριση να σώθηκαν από τον Βάτσλικ αλλά η βελτίωση του Ολυμπιακού ήταν δεομένη και αποτελεί παράγοντα αισιοδοξίας για το άμεσο μέλλον. Γιατί στο άμεσο μέλλον επανέρχονται οι τραυματίες και έρχονται οι νέες μεταγραφές. 

Για ένα ακόμα παιχνίδι ο Ολυμπιακός πήγε να αναδειχθεί ιδανικός αυτόχειρας. Δημιούργησε ευκαιρίες με το τσουβάλι και τις έχανε τη μία μετά την άλλη. Δεν υπάρχει παιχνίδι του Ολυμπιακού που να μην εντοπίζεται ένα μεγάλο πρόβλημα. Τώρα δεν ήταν στην άμυνα ούτε στην παραγωγή φάσεων. Παρουσιάστηκε ένα άλλο που παραλίγο να του στοιχίσει την πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Μιλάμε για παροιμιώδη αστοχία, για ευκαιρίες που χανόταν η μία μετά την άλλη.

 Να φταίει το άγχος που έφερε έλλειψη ψυχραιμίας στην εκτέλεση; Ίσως και να πρόκειται για κακοτυχία αν κρίνουμε από τη φάση με τον Σισέ που του έβγαλαν την κεφαλιά πάνω στη γραμμή. Φεν άξιζε στους ερυθρόλευκους ούτε φυσικά στους οπαδούς τους να υποστούν αυτή την ψυχική ταλαιπωρία με την παράταση και τα πέναλτι. Το παιχνίδι θα μπορούσε να είχε τελειώσει από το πρώτο ημίχρονο ή από νωρίς στο δεύτερο πριν αποβληθεί ο κορυφαίος του Ολυμπιακού Οσεϊνού Μπα. Κατά τη συνήθεια του, πήρε μία χαζή πρώτη κίτρινη κάρτα και μία δικαιολογημένη δεύτερη στην προσπάθεια να διορθώσει λάθος συμπαίκτη του. 

Η ομάδα του Κάρλος Κορμπεράν χωρίς να εντυπωσιάσει ήταν καλά οργανωμένη. Αυτή τη φορά ευτύχησε να ανοίξει νωρίς το γκολ με ασίστ του Ρέαμπτσιουκ και πλασέ του Μασούρα  δύο παικτών που έχουν ακούσει τα μύρια όσα από την εξέδρα. Στη συνέχεια φρόντισε να βρίσκεται πίσω από την μπάλα αλλά χωρίς να χάνει τη συνοχή του όπως συνέβη στα προηγούμενα παιχνίδια. Ίσα-ίσα, έβγαινε γρήγορα στις αντεπιθέσεις και όπως είπαμε έχανε τις ευκαιρίες. Για να φτάσει ο Ολυμπιακός στα επίπεδα προηγούμενων χρόνων θέλει δουλειά πολλή και παίκτες που τώρα του λείπουν.

 Η γενική του εικόνα όμως ήταν ικανοποιητική μέχρι τη στιγμή που αποβλήθηκε ο Μπα. Όσο για τα πέναλτι ο Βάτσλικ συνέχισε από κει που είχε σταματήσει στην Μπρατισλάβα. Στη δική του ικανότητα οφείλεται η πρόκριση στους ομίλους Europa League. Ο Ολυμπιακός πήρε μία βαθιά ανάσα αλλά τα δύσκολα είναι μπροστά του. Σημασία έχει να βελτιώνεται παιχνίδι με παιχνίδι. Στα τρία τελευταία (δύο με τον Απόλλωνα και ένα με τον ΠΑΣ ) ή βελτίωση υπήρξε μετρήσιμη. Άλλο θέμα είναι να πελαγοδρομεί η άμυνά σου και να μην βγάζεις μια επίθεση της προκοπής και άλλο να δημιουργείς δέκα καλές ευκαιρίες για γκολ και τελικά να μην σκοράρεις. Το τελευταίο πρόβλημα είναι προτιμότερο από τα δύο πρώτα…