Ο Σωτήρης Γεωργίου μας γυρνά αρκετά χρόνια πίσω και αναπολεί τις παλιές καλές εποχές της νυχτερινής Αθήνας μετά το Πάσχα!

Να σας γυρίσω πολλά χρόνια πίσω; Χριστός Ανέστη αρχικά και χρόνια πολλά με υγεία, ευλογία, ειρήνη και ότι καλό. Δεν σας κρύβω όμως ότι σε μια εποχή που έχουμε αρχίσει να αναπολούμε με διαφορετικούς τρόπους τις παλιότερες εποχές. Το Μ. Σάββατο το βράδυ έψαχνα να βρω κάποια ομοιότητα με τις χρυσές εποχές της νύχτας της Αθήνας του 2000 μέχρι 2010 και κάτι λίγο ακόμα. Έψαχνα να δω που μπορείς να πας σήμερα μετά την Ανάσταση να διασκεδάσεις στην παραλία και δεν υπήρχε τίποτα απολύτως. Όσοι ζήσαμε τις χρυσές εποχές της παραλιακής και της αθηναϊκής νύχτας μέχρι το 2010 περίπου, μας πιάνει πλέον μια απελπισία…

Όταν έφευγες πριν την Ανάσταση για να προλάβεις!

Τι να πρωτοθυμηθώ; Τη μάχη για να κλείσεις τραπέζι και να μπεις στα φιρμάτα μαγαζιά; Με έπαιρναν φίλοι επειδή πάντα είχα τις άκρες σε αυτά, για να τους κλείσω ένα τραπέζι για μετά την Ανάσταση. Θρυλικό Galea στον Ειρηνικό στους καλούς φίλους Κουτρουλιάδες στη Βούλα. Πανικός. Όλα sold out πριν την Μ.Εβδομάδα. Όχι με 300 και 500 άτομα για να μην μπερδεύεστε αλλά με 4-5000 κόσμο!

Τότε ήταν συνήθεια να κάνουν εγκαίνια τα καλοκαιρινά κλαμπ το Μ. Σάββατο μετά την Ανάσταση και ασφαλώς όλοι ήθελαν να είναι εκεί να δουν τα νέα κλαμπ! Υπήρχε και το θρυλικό Ακρωτήρι πάντα με διάφορες ονομασίες όπως έχει παρελάσει εκεί το θρυλικό επίσης Privilege του Βασίλη Τσιλιχρήσου και πιο πριν μέχρι αρχές του 2000 περίπου το σπουδαίο Buzios στην παλιά Νεράιδα στην αρχή της παραλιακής εκεί μετά το Έδεμ στο Π.Φάληρο( μετά έγινε Κίτσεν Μπαρ).

Αυτές οι τοποθεσίες ήταν οι ναυαρχίδες της παραλιακής. Ανά καιρούς είχαμε ασφαλώς το Amfiteatro,το King Size και άλλα μέρη στην παραλιακή που έπρεπε να φύγεις πριν την Ανάσταση (!) για να είσαι στην ώρα σου. Πολλοί φίλοι έφευγαν από τις 11:30 και έκαναν Ανάσταση σε εκκλησία μακριά από τα σπίτια τους για να είναι δίπλα στα κλαμπ και να προλάβουν!

Η παραλιακή μετά την Ανάσταση ήταν αδιάβατη. Ακόμα και με άδεια Αθήνα ήθελες για πλάκα μια ωρίτσα να την διασχίσεις και άντε να βρεις πάρκινγκ και τα σχετικά. Μεγάλες στιγμές για την Αθήνα και τη διασκέδαση και δεν έχω βάλει καν τα μπουζούκια. Αλλά το ερώτημα είναι τι υπάρχει σήμερα; Τίποτα απολύτως. Η παραλία δεν έχει κανένα από τα ιστορικά κλαμπ που γαλούχησαν και μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Και που άφησαν σπουδαίες αναμνήσεις. Πλέον απλά η θρυλική Παραλιακή δεν υπάρχει στοΝ χάρτη του κλάμπινγκ…