Πως ο Μόντι Γουίλιαμς εκμεταλεύτηκε την άμυνα των Μπακς προς όφελος των Σανς, και έκανε το συν 9 των Μπακς συν 11 για την ομάδα του σε 19 λεπτά.
Η ώρα είναι τέσσερις το ξημέρωμα και οι… μυημένοι στο ΝΒΑ δεν νοείται να μην είναι απίκο για να παρακολουθήσουν τον δεύτερο τελικό των Μπακς με τους Σανς. Δεν προλαβαίνει να περάσει ένα τέταρτο και βλέποντας το +9 της ομάδας του Γιάνναρου η σκέψη που αμέσως περνάει από το μυαλό είναι «άξιζε το ξενύχτι (ή το ξυπνητήρι)».
Και ξαφνικά όλα αλλάζουν μέσα σε 19 λεπτά (για το ημίχρονο όλα αλλάζουν. Οι Σανς μετατρέπουν το -9 σε +11, δηλαδή συνολικά ρίχνουν μια 20άρα στο κεφάλι των Μπακς. Τι άλλαξε, πως άνοιξαν την άμυνα του Μιλγουόκι και σκόραραν 44 πόντους;
Ενώ στην αρχή της αναμέτρησης Μπούκερ και Πολ προσπαθούσαν να παίξουν κάθετα στο καλάθι είτε μόνοι τους είτε ψάχνοντας τον Έιτον, στην συνέχεια «άνοιξαν» το γήπεδο με τον δαιμόνιο Πολ να σπάει την μπάλα πότε στο Κράουντερ, πότε στον Μπρίτζες και φυσικά στην κίνηση… ματ του Μόντι Γουίλιαμς με τον Κάμερον Τζόνσον. Κάπως έτσι η άμυνα των «ελαφιών» που έκλεινε στην ρακέτα άρχισε να εκτίθεται ανεπανόρθωτα, δίνοντας το ένα ελεύθερο τρίποντο μετά το άλλο στους – ούτως ή άλλως εύστοχους – Σανς.
Οι γηπεδούχοι πήραν συνολικά 60 από τους 118 πόντους τους από την περιφέρεια, έχοντας ποσοστό 50%, με τον Μπούκερ να έχει τα πρωτεία με 7/12, τον Χρήστο Παύλου να έχει άλλα 3/5, όσα και ο Κράουντερ, και πάει λέγοντας. Δεν είναι ότι η ομάδα του Μόντι Γουίλιαμς σεληνιάστηκε και ότι πήγαινε μέσα έγραφε, αλλά ότι το Μιλγουόκι ΔΕΝ μάρκαρε στην περιφέρεια.
Ο Μίντλετον μάρκαρε με τα… μάτια, ο Τζρου (δεν το συνηθίζει) ήταν αφηρημένος και έχανε τον παίκτη του, αλλά κυρίως υπήρχε η εμμονή του Μπάντενχολζερ να κλείνει η άμυνα στην ρακέτα, για να μην «φάει» τα σουτ μέσης απόστασης των Μπούκερ και Πολ, και να μην γίνει ο Έιτον… Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Αυτό είδε ο Μόντι, έδωσε εντολή να σπάει η μπάλα στην περιφέρεια και… γεια σας.
Αν δεν υπήρχε ο συγκλονιστικός Αντετοκούνμπο ο οποίος με… ενάμισι πόδι πραγματοποίησε ακόμα μια φανταστική εμφάνιση (42π, 12ρ, 4 ασ, 1 κλ, 3 τάπες), θεωρώ ότι η ήττα θα ήταν ΠΟΛΥ βαριά.
Είχαμε αναφέρει στην σειρά των τελικών της ανατολής με τους Χοκς ότι αν ο Μίντλετον δεν βρει ρυθμό στην επίθεση για να κουβαλήσει την ομάδα μαζί με τον Γιάννη δεν μπορεί το Μιλγουόκι. Ο Μίλντλετον βελτιώθηκε εντυπωσιακά στα επόμενα παιχνίδια και τα «ελάφια» πήραν την πρόκριση ακόμα και χωρίς τον Γιάννη. Το ίδιο ισχύει και στους τελικούς!
Αν το… δεύτερο βιολί των Μπακς με το ζόρι πιάνει διψήφιο αριθμό πόντων η σειρά θα τελειώσει και γρήγορα και άδοξα. Αν και αυτός αλλά και οι Τζρου και Λόπεζ πλησιάσουν έστω τα στάνταρ τους, με τέτοιο Γιάννη, η σειρά γυρίζει για πλάκα. Στην τελική το Μιλγουόκι απλά δεν έκανε μπρέικ, δεν είναι – ακόμα – με την πλάτη στον τοίχο.
Η άσχετη πληροφορία της ημέρας: Ο Μπάντενχολζερ έχει υπάρξει προπονητής του Μόντι Γουίλιαμς στους Σπερς, στα πρώτα δύο χρόνια του ως βοηθός του Πόποβιτς και τα δύο τελευταία της καριέρας του κόουτς της χρονιάς του ΝΒΑ.