Ο Γιάννης Σγουρόπουλος συνεχίζει να σαρώνει τα πάντα στην Ευρώπη στις κατηγορίες των Εφήβων και των Νέων Ανδρών. Στο Σπα του Βελγίου, το παιδί «θαύμα» του ελληνικού πινγκ πονγκ, αναδείχθηκε για δεύτερη φορά στην καριέρα του πρωταθλητής Ευρώπης στο απλό των Νέων Ανδρών (U21), νικώντας σε έναν συγκλονιστικό τελικό τον Ρώσο Μαξίμ Γκρέμπνεφ. Έτσι έγινε ο μοναδικός αθλητής στην ιστορία των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων των Νέων Ανδρών και Εφήνων με 4 τίτλους.
Ο νεαρός Έλληνας άσος μίλησε αποκλειστικά στο overfm.gr για το νέο του μεγάλο κατόρθωμα, το πώς διαχειρίστηκε την πίεση στις δύσκολες στιγμές των αγώνων του αλλά και για το μέλλον του ελληνικού πινγκ πονγκ. Σγουρόπουλος στο overfm.gr: «Χαρούμενος που έχω διάρκεια σε βάθος χρόνου» [pics & vid]
Αναλυτικά τα όσα είπε στο overfm.gr
- Γιάννη, 4ος τίτλος σε ατομικό επίπεδο σε Ευρωπαϊκό Εφήβων και Νέων Ανδρών (U21). Πώς νιώθεις όταν γνωρίζεις ότι παίκτες – μύθοι για το ελληνικό πινγκ πονγκ (Γκιώνης, Κρεάνγκα) στην ηλικία σου δεν είχαν πετύχει αυτά που έχεις κάνει. Έχεις αυτοπεποίθηση ότι μπορείς να καταφέρεις αντίστοιχα αποτελέσματα στο μέλλον σε επίπεδο Ανδρών.
«Το αίσθημα της ικανοποίησης είναι μεγάλο για πολλούς λόγους. Κατάφερα και πραγματοποίησα τον στόχο μου σ’ αυτή τη διοργάνωση. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν κάνεις πρωταθλητισμό να πραγματοποιείς τους στόχους σου. Επίσης είμαι χαρούμενος γιατί έχω διάρκεια σε βάθος χρόνου. Η σκληρή δουλειά, η προπόνηση αποδεικνύουν ότι η επιτυχία μου δεν ήταν φωτοβολίδα.
Παράλληλα αισθάνομαι ευτυχισμένος που έδωσα μεγάλη χαρά στους φίλους του αθλήματος. Οσον αφορά για τον Καλίν και τον Παναγιώτη, όντως μιλάμε για αθλητές πολύ υψηλού επιπέδου που με έχουν βοηθήσει στην εξέλιξή μου. Μπορεί αυτό που έχω πετύχει να μην το έχουν καταφέρει, αλλά εκείνοι έχουν μετάλλια σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Ανδρών. Αποτελούν πηγή έμπνευσης, προκειμένου να πετύχω κι εγώ όσα έχουν πετύχει.»
- Αυτός ήταν ένας από τους πιο δύσκολους τίτλους που έχεις κατακτήσει. Ποιο ήταν το κλειδί για να επανέλθεις και να κάνεις τέτοιες ανατροπές, όπως με τον Γκρέμπνεφ στον τελικό ή με τον Ρόσι στους «16».
«Οταν αγωνίζεσαι σε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είναι πάντα μία δύσκολη διοργάνωση. Κάθε τρόπαιο είχε τις δικές του δυσκολίες, άλλες κατά τη διάρκεια του αγώνα κι άλλες μέχρι να φτάσεις στην κορυφή. Για παράδειγμα η πρώτη διοργάνωση είναι πάντα δύσκολη, γιατί ξέρεις τις ικανότητες σου, αλλά είναι το άγχος της πρώτης φοράς.
Στη δεύτερη έπρεπε να υπερασπιστώ τον τίτλο μου. Στο αγωνιστικό κομμάτι προσπαθώ πάντα να μην κοιτάζω το σκορ, μέχρι να τελειώσει το ματς. Εχω δουλέψει πάνω στην ψυχολογία μου και από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο πόντο έχω εμπιστοσύνη στα χτυπήματά μου. Το κλειδί είναι να μην τα παρατάς ποτέ. Οσο κι αν έχουν πάει στραβά να αποδεικνύεις ότι είσαι εκεί και θα παλέψεις…».
- Στον ημιτελικό νίκησες έναν ακόμη σπουδαίο Ρώσο, τον Λεβ Κάτσμαν. Πώς διαχειρίστηκες τα δύο ματς μέσα στην ίδια μέρα με δύο παίκτες που παρά την ηλικία τους, ήταν μέλη της ασημένιας στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα της Κλουζ, Εθνικής Ρωσίας στο ομαδικό των Ανδρών.
«Είμαστε συνηθισμένοι στα διπλά παιχνίδια στην ίδια ημέρα. Τον τελευταίο καιρό, όμως, έχω δώσει πολύ μεγάλο βάρος στη φυσική μου κατάσταση. Γεγονός που μου δίνει την ευκαιρία να έχω καθαρό μυαλό και καλή φυσική κατάσταση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην αισθάνεσαι μέσα στο ματς την κούραση. Οσον αφορά τους αντιπάλους μου, προσπαθώ να τους μελετήσω και να επιβάλλω την τακτική μου. Αν καταφέρω και παίξω το παιχνίδι μου, τότε είμαι ευχαριστημένος».
- Πιστεύεις ότι τα κατορθώματα σου μπορούν να ανοίξουν ένα νέο «παράθυρο» στο μέλλον για το ελληνικό πινγκ πονγκ.
«Η Ελλάδα είχε σπουδαίους αθλητές με διακρίσεις και συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Όπως οι Κρεάνγκα, Γκιώνης, Τσιόκα, Παπαγεωργίου, Βλοτινός και άλλοι. Νομίζω το πινγκ πονγκ ταιριάζει στον Ελληνα. Είναι ένα άθλημα τεχνικής και ταχύτητας που είναι στο ταμπεραμέντο του Ελληνα. Το ζητούμενο είναι τα ταλέντα να μπορέσουν να συνεχίσουν τον αθλητισμό.
Δεν αναφέρομαι μόνο στο πινγκ πονγκ, αλλά σε όλα τα αθλήματα. Παρατηρούμε ότι υπάρχουν πολλές επιτυχίες στις μικρές ηλικίες και στην κατηγορία των Ανδρών τα παρατάνε. Γιατί πολλοί «παλεύουν» μόνοι τους. Το ακούσαμε και από αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν είναι το πρόβλημα μόνο οι υποδομές, αλλά η ασφάλεια και η στήριξη που μπορεί να παρέχει το σύστημα σε έναν πρωταθλητή».