Αντιλήψεις που είναι βαθιά χωμένες τόσο στο μπάσκετ, όσο και στην κοινωνία. Αντιλήψεις που οι του ενός φύλλου πρέπει να καβαλήσουν τους ανθρώπους του άλλου φύλλου…
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος. Ο κόσμος του ελληνικού μπάσκετ ΔΕΝ είναι ανεκτικός στη διαφορετικότητα. Δεν χωρούν… γυναίκες. Και δεν το λέμε (φυσικά) εμείς αυτό. Το λένε τα γεγονότα. Οι άθλιες συμπεριφορές. Η έλλειψη ευγένειας και σεβασμού. Η λογική ότι κάποιοι πρέπει να… καβαλήσουν κάποιους.
Σε αγώνα κάποιου εκ των εθνικών πρωταθλημάτων, συνέβη ένα περιστατικό, που το ebasket φέρνει στη δημοσιότητα. Έχουμε τα ονόματα και τις… διευθύνσεις, αλλά σκοπός μας δεν είναι να εκθέσουμε άτομα κι ομάδες. Στόχος μας είναι να στηλιτεύσουμε συμπεριφορές.
Τέλειωσε, λοιπόν, το ματς κι οι ομάδες κατευθύνθηκαν στο κέντρο για το «ζντο». Παίκτης μιας ομάδας άρχισε να ειρωνεύεται τους αντιπάλους. Κάποιος αντίπαλος του απάντησε με την πιο γνωστή ελληνική λέξη και κάπου εκεί μπήκαν στη μέση οι προπονητές.
Ο κόουτς των γηπεδούχων άρχισε να φωνάζει ότι «δεν είναι σωστό αυτό». Από τους φιλοξενούμενους, η βοηθός προπονητή θέλησε να λειτουργήσει πυροσβεστικά, όμως ο κόουτς ήταν εκτός εαυτού. Με έντονο κι υποτιμητικό τρόπο τής μίλησε άσχημα, την έσπρωξε και στο τέλος την εξύβρισε. Ο κόουτς των φιλοξενουμένων δεν είχε πάρει χαμπάρι τι συνέβαινε.
«Δεν θα μας καβαλήσουν»
Όταν ενημερώθηκε κινήθηκε προς τον συνάδελφό του και τον ρώτησε για ποιον λόγο όλη αυτή η συμπεριφορά σε μια γυναίκα, που τώρα κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα στον χώρο. Σε μια προσπάθεια να εξαλειφθεί η ανδροκρατία, που υπάρχει γενικώς, αλλά και ειδικά στον χώρο αυτό. Στο να αντιμετωπίζονται οι γυναίκες ισότιμα και με σεβασμό.
Η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Σιγά μην τις αφήσουμε να μας καβαλήσουν κιόλας». Ωραία αντίληψη. Τους καβαλάμε, για να μην μας καβαλήσουν. Αρκεί να υπάρχει… καβάλημα στη μέση. Καμία σκέψη για επαγγελματική αβρότητα και συναδελφική αλληλεγγύη. Προδήλως καμία σκέψη για σεβασμό στη γυναίκα. Μια γυναίκα, που προσπαθεί να σπάσει έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Να μπει στο μπασκετικό άβατο.
Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες. Δυστυχώς, όσα κι αν γράψουμε νοοτροπίες όπως αυτή δύσκολα θα ξεριζωθούν. Κι όσο υπάρχουν τέτοιες νοοτροπίες το μπάσκετδεν θα γίνει ποτέ αυτό που ονειρευόμαστε.