Ο Σωτήρης Γεωργίου ανησυχεί και για την επόμενη μέρα σε σχέση με τις φωτιές στην χώρα μας.

Ακούω και διαβάζω κάθε μέρα όταν έχουμε καταστροφικά φαινόμενα και ιδιαίτερα πυρκαγιές, ότι πρώτος στόχος είναι να μην έχουμε ανθρώπινες απώλειες. Σωστό. Αλλά να κοιτάμε και τις άλλες παραμέτρους και όχι να πανηγυρίζουμε κιόλας. Καθώς υπάρχουν απώλειες ζωής και αναφέρομαι στα χιλιάδες ζωάκια, ενώ η απώλεια της περιουσίας και του βιός μιας οικογένειας ή ενός ανθρώπου είναι επίσης σημαντικά και στο τέλος θα δοκιμάσουν και την υγεία των ίδιων των ανθρώπων με την στενοχώρια και ότι αυτή συνεπάγεται.

Αλλά έχουμε και την απώλεια του πρασίνου, των δέντρων, του οξυγόνου μας που κάνουν δυσκολότερες τις συνθήκες ζωής μας και υποθηκεύουν το μέλλον μας. Συνεπώς ας μην πανηγυρίζουν κάποιοι που δεν είχαμε αυτή την φορά ανθρώπινες απώλειες σε μια μεγάλη πυρκαγιά πάλι στην Αττική αλλά να κοιτάξουν πως θα μας προφυλάξουν από την επόμενη μέρα..

Στο ίδιο έργο θεατές και πρόληψη μηδέν…

Στο ίδιο έργο θεατές για μια ακόμα φορά. Έχουν κάψει οι εμπρηστές και ότι άλλο ευθύνεται, την μισή Αττική και βάλε και μυαλό δεν βάλαμε! Παραδοσιακά όλες οι κυβερνήσεις για μην πουν ότι λέω γι’ αυτήν μόνο, έχουν τεράστιες ευθύνες για το θέμα με τις φωτιές. Που είναι τα δεκάδες πυροσβεστικά αεροπλάνα που έπρεπε να έχουμε πάρει;

Αλλά όταν είναι να κάνουμε αγορές κάνουμε μόνο φουλ στρατιωτικές . Γιατί μόνο έτσι βρε παιδιά; Μας λένε ότι έχουμε σχεδόν 80 πτητικά μέσα και δεν ξέρω αν μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνουν και τους …ιπτάμενους κουβάδες! Γιατί 11 πέταγαν προ ημερών στην μεγάλη φωτιά της Αττικής και μερικά ακόμα ήταν και σε άλλες περιοχές και δύο νομίζω στην Γαλλία. Που είναι όλα τα άλλα; Που είναι το προσωπικό των ειδικών πυροσβεστών που έπρεπε να είναι χιλιάδες έστω προληπτικά αλλά τους εποχικούς βασικά τους ξεχνάνε και τους ρίχνουν και κανένα κουβά νερό με την αύρα επειδή διαμαρτύρονται(σ.σ κλείνοντας κακώς και αυτοί βεβαίως την Κηφισίας τότε).

Αντί να έχουμε πλήρη ετοιμότητα κοιμόμαστε σαν χώρα οργανωτικά τον ύπνο του δικαίου σαν να λέμε τα έκαψαν όλα ή ότι ότι άλλο έχει μείνει το ξέρουμε ότι θα καεί και αυτό! Στην Αττική ελάχιστο πράσινο έχει μείνει και δεν μπορέσαμε ούτε αυτό να προφυλάξουμε! Που είναι η οργάνωση; Δεν θα έπρεπε να έχουμε σοβαρές και όχι της πλάκας αντιπυρικές ζώνες; Που είναι τα drones,ο στρατός να επιτηρεί και τόσες άλλες δράσεις; Εδώ μαθαίνω καλά καλά δεν μπορεί μια μπουλντόζα να ρίξει ένα δέντρο για αντιπυρική ζώνη! Η Ελλάδα με τους χιλιάδες νόμους που οδηγούν στο χάος και την ανομία…

Και η ατομική ευθύνη όμως στο κάδρο…

Κάηκε πάλι λοιπόν η Αττική σε μέρη που καίγεται πάντα και λες ότι και αναδάσωση να κάνουν βάζεις στοίχημα ότι θα καεί πάλι ότι μεγαλώσει! Παράνοια το λες ή και σαδιστικό παιχνίδι κάποιων…Μια φωτιά έχει επίσης οικονομικές επιπτώσεις και για το κράτος με αποζημιώσεις κτλ. αλλά και μακροπρόθεσμα σε κόστος υγείας από την μείωση του οξυγόνου και του τρόπου ζωής.

Αλλά και σε επίπεδο γεωργίας, κτηνοτροφίας κτλ. Μικρά γράμματα θα έλεγα για τους τεχνοκράτες και τους ..περαστικούς σε πολλούς τομείς που μας κυβερνούν και τους ενδιαφέρει μόνο η καρέκλα και η λεζάντα. Και πλέον έγινε συνήθεια να λέμε όλα καλά, δεν κάηκε κανείς! Ντροπή σας όλοι όσοι έχετε ευθύνη! Αλλά επειδή είμαι δίκαιος να βλέπουμε και την ατομική ευθύνη.

Οικόπεδα, κήποι και αυλές με ξερόχορτα που γίνονται προσάναμμα λες και είσαι τζάκι! Εδώ φίλε μου είναι δική σου ευθύνη και θα έπρεπε να έχεις και κοινωνική ευθύνη. Αντίστοιχα και ακόμα χειρότερα όσα σπίτια και εξοχικά φτιάχνονται μέσα σε δάση ή στα όρια με τα δάση ή με καταπατήσεις. Και μετά νομιμοποιούνται κιόλας χωρίς προφανώς την ανάλογη μελέτη για φωτιές κτλ. Κοινώς έχουμε γίνει μια χώρα που ο καθένας κάνει ότι θέλει, μπορεί να παρανομεί και μετά να ζητά και την ευθύνη από το κράτος επειδή έπαθε ότι έπαθε ενώ είχε και αυτός ευθύνη.

Αλήθεια πέρναγα πρόσφατα από τα μέρη αυτά και έβλεπα τόνους από ξερόχορτα σε αυλές και σε ρεματιές. Καμία πρόνοια για το καλοκαίρι. Ανάλογα έβλεπα σπίτια να ξεπηδούν μέσα από το δάσος ή στο όριο. Και καμία αντιπυρική σοβαρή ζώνη. Με το δικό μου έστω μυαλό που όμως με δικαιώνει καθώς φαίνεται η ανεπάρκεια της πρόληψης. Τι άλλο να πούμε; Βαρέθηκα, αηδίασα και βλέπω το μέλλον μας πολύ θολό…Μην το βλέπω μέσα και σε κανένα θόλο με τη κλιματική αλλαγή και την έλλειψη πρασίνου όπως το πάνε….