Επιστροφή στην Λεωφόρο και νίκη για τον Παναθηναϊκό. Οι παίκτες του Λαζλο Μπόλονι παίζοντας στην ιστορική έδρα του τριφυλλιού για πρώτη φορά μετά από δυόμιση χρόνια επικράτησαν του ΠΑΣ Γιάννινα με 2-0 συνεχίζοντας με αυτό τον τρόπο την ανοδική τους πορεία των τελευταίων αγωνιστικών. Τρίτη στη σειρά νίκη, λοιπόν για τους πράσινους, που πάνε πλέον στο φινάλε του πρώτου γύρου και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα με ανεβασμένη ψυχολογία. Μετά τον Παναιτωλικό στο Ο.Α.Κ.Α εντός έδρας και την ΑΕΚ την προηγούμενη Κυριακή πάλι στην Καλογρέζα, αλλά ως φιλοξενούμενοι αυτή τηνφορά, οι πράσινοι μετακόμισαν λόγω αγωνιστικού χώρου στο Απόστολος Νικολαϊδης και με την νίκη τους πιστοποίησαν την ανοδική τους πορεία.
Ο Μπόλονι φοβόταν το ματς και όχι άδικα. Πρώτον ο αντίπαλος είναι μια καλά δουλεμένη ομάδα, ένα σύνολο που βγάζει φάσεις και σκοράρει. Εδώ ο Ρουμάνος τεχνικός επιβεβαιώθηκε. Οι Γιαννιώτες θα μπορούσαν να έχουν πετύχει κάποιο τέρμα, αλλά από την μια ο εξαιρετικός Διούδης και από την άλλη η ατυχία τους το στέρησαν. Δεύτερον χωρίς ούτε μία προπόνηση στο γήπεδο αυτό, το όποιο πλεονέκτημα μπορεί να έχει η γηπεδούχος ομάδα εξανεμίζεται. Σωστό και αυτό, αφού φάνηκε σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού οι παίκτες του Παναθηναϊκού να ψάχνονται λίγο για τα μέτρα του γηπέδου. Τρίτον ο αγωνιστικός χώρος. Κάκιστο το χορτάρι του Ο.Α.Κ.Α, αλλά και την Λεωφόρο χαλί δεν την λες ακριβώς. Τέλος καλό, όλα καλά για τους πράσινους πάντως.
Ο Παναθηναϊκός πλέον μπήκε για τα καλά στο κόλπο της εξάδας, όμως έχει ακόμα δρόμο να διανύσει, αν θέλει να επιστρέψει στην Ευρώπη μέσω του πρωταθλήματος. Με ένα εισιτήριο από φέτος λιγότερο, η τέταρτη θέση που οδηγεί στα ευρωπαϊκά Κύπελλα απέχει ακόμα βαθμολογικά για τους πράσινους. Το ντέρμπι που κλείνει τον πρώτο γύρο είναι το τελευταίο από μια σειρά δύσκολων αγώνων στους οποίους το τριφύλλι τα πήγε αρκετά καλά. Το ζητούμενο είναι πια να βρει τον τρόπο να εκμεταλλευτεί το πιο καλό έως βατό πρόγραμμα που έρχεται στο ξεκίνημα του δευτέρου γύρου. Η ομάδα δείχνει να πατάει καλύτερα, βγάζει περισσότερη ενέργεια και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, παράγει φάσεις και κυρίως φαίνεται να βελτιώνεται στο αμυντικό κομμάτι.
Η φετινή σεζόν μοιάζει, μετά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, να σώζεται. Το Ταμείο βέβαιο γίνεται πάντοτε στο τέλος, αλλά τα δείγματα είναι θετικά. Το καλό είναι ότι σιγά σιγά μπαίνουν στο rotation και άλλοι παίκτες αυξάνοντας έτσι τις λύσεις από τον πάγκο και το απαραίτητο βάθος που πρέπει να έχει μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστεί. Υπομονή και όλα θα πάνε καλά. Τώρα για την επιστροφή στην Λεωφόρο δεν είναι και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από μια λυση προσωρινή, μια λύση ανάγκης. Δεν μπορεί να αποτελεί για έναν σύγχρονο σύλλογο προοπτική του να ζει και να αναπτύσσεται σε ένα τέτοιο παλιό και αναχρονιστικό γήπεδο. Εάν η λύση είναι ο Βοτανικός ας στηρίξουμε όλοι αυτή την προοπτική, εάν όμως είναι ακόμα ένας πολιτικός ελιγμός, τότε να σταθούμε ολοι απέναντι του.