1. Μέχρι και πριν από τον Μεσαίωνα το λευκό πουκάμισο διήγε έναν ήσυχο βίο μακριά από τα βλέμματα των πολλών, ως αντρικό εσώρουχο και νυχτικό. Ήταν συνήθως φτιαγμένο από λινό ή μετάξι, δεν είχε ούτε κολάρο ούτε μανσέτες, αλλά ένα στρίφωμα που μπορούσε να μαζευτεί, συνήθως με κορδόνι.
2. Στις ανώτερες στρώσεις της ένδυσης πέρασε τον 18ο αιώνα, ενώ στα χαρακτηριστικά του προστέθηκε ο -συνήθως- τεράστιος γιακάς. Φυσικά, την εποχή εκείνη τα πουκάμισα δεν παράγονταν μαζικά σε εργοστάσια. Οι καλοντυμένοι τα έφτιαχναν sur mesure στον ράφτη (όπως και σήμερα).
3. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα το λευκό πουκάμισο θεωρείτο δείγμα ανώτερης κοινωνικής τάξης, πλούτου και ευημερίας, διότι αυτός που το φορούσε ήταν προφανές ότι δεν έκανε κάποια χειρωνακτική εργασία, η οποία θα σήμαινε πως το πουκάμισό του (και κυρίως το κολάρο του) δεν θα παρέμενε άσπρο για πολύ.
4. Το πρώτο πουκάμισο με κουμπιά εμφανίστηκε το 1871 ως κατοχυρωμένο σχέδιο της αγγλικής εταιρείας Brown, Davies & Co. Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, χρειάστηκε όμως να περάσει μισός αιώνας για να δημιουργηθεί το πουκάμισο όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
5. Στα 30s εμφανίστηκε ο σταθερός γιακάς, ενώ η τσέπη πάνω στο στήθος είναι προσθήκη των 60s, όταν πλέον ο συνδυασμός του λευκού πουκάμισου με γιλέκο άρχισε να γίνεται όλο και σπανιότερος, άρα είχε και χρηστικό αποτέλεσμα. Εκεί στη δεκαετία του ‘70 εμφανίστηκαν οι πιο περισσότερες παραλλαγές στους γιακάδες.
6. Το λευκό πουκάμισο είναι στην πραγματικότητα ένας αριβίστας του στυλ, καθώς θεωρείται η απόλυτη στυλιστική σταθερά, κλασική αλλά και διαχρονική, που μπορεί να στηρίξει κάθε στυλ, από το casual μέχρι το formal.
7. Το τεράστιο ζήτημα στα πουκάμισα είναι ο γιακάς. Υπάρχουν αρκετά είδη, τα οποία ταιριάζουν σε διαφορετικές περιστάσεις, αλλά εξαρτώνται και από το σχήμα του προσώπου. Ο γιακάς Club έχει στρογγυλεμένες άκρες και αρκετό φάρδος, και είναι ο ορισμός του preppy style. Φοριέται καλύτερα με μονόχρωμες γραβάτες και συνήθως είναι σε διαφορετική απόχρωση από το υπόλοιπο πουκάμισο.
8. Ο ευκολοδιάκριτος button down γιακάς, με δύο κουμπάκια που κρατούν τις άκρες στη θέση τους, είναι ο κατεξοχήν σπορ γιακάς. Πρόκειται για αμερικανική εφεύρεση, συγκεκριμένα της εταιρείας Brooks Brothers, η οποία πρώτη τον παρουσίασε στα πουκάμισά της παίρνοντας έμπνευση από τις μπλούζες που φορούσαν οι αθλητές του polo.
9. Ο ίσιος γιακάς (Straight) δεν έχει κουμπάκια και θεωρείται πιο επίσημος, αφού είναι εξαρχής φτιαγμένος έτσι ώστε να φιλοξενεί γραβάτα. Διαθέτει εσωτερική φόδρα για να κρατάει το σχήμα του, ενώ στις άκρες φέρει μπανέλες που διατηρούν τις άκρες του ίσιες.
10. Οι Spread (απλωμένοι) γιακάδες αποτελούν τους πιο δημοφιλείς, αλλά και με το μεγαλύτερο εύρος χρήσης και εφαρμογής. Το πόσο spread είναι ένας γιακάς, σημαίνει πόση απόσταση έχουν μεταξύ τους οι δύο άκρες του. Κάποιοι είναι πιο απλωμένοι, άλλοι πιο κλειστοί. Κατά βάση όμως μιλάμε για όχι πολύ σκληρό γιακά, σχετικά ανοιχτό στις άκρες του, ο οποίος μπορεί να ταιριάξει με πολλά ντυσίματα.