Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζοντας την πορεία της Εθνικής την επόμενη μέρα είναι λίγο μπερδεμένος

Στο μπέρδεμα πάντα όλοι βγαίνουν λάδι… Στον αθλητισμό κυριαρχέι πλέον μια νέα τάση. Το έλα μωρέ δεν πειράζει ένα παιχνίδι είναι. Οκ,ένα παιχνίδι είναι και το μπάσκετ.Δεν χάλασε ο κόσμος και ναι πάιζουν και οι άλλοι.Και ναι είχαμε πει και με τον Γιώργο τον Κογκαλίδη και επέμενα ότι η Γερμανία είναι ομαδάρα . Οπότε γιατί να μην χάσουμε καθώς δεν είμαστε και υπερομάδα. Αλλά άλλο να πάιξω σωστά και καλά και να χάσω και άλλο να τα κάνω όλα λάθος και δεν τρέχει τίποτα. Και άλλο έχω τον Σκουρτόπουλο πχ στον πάγκο και άλλο τον Ιτούδη που έχω απαιτήσεις. Άλλωστε δεν είναι αμισθί νομίζω και στην ομάδα και σαν επαγγελματίας έχεις απαιτήσεις.

Τελικά αποτύχαμε ή όλα …καλά;
Διαβάζοντας άλλα ΜΜΕ και σχόλια επωνύμων του μπάσκετ και του απλού θεατή,έχω μπερδευτεί. Τελικά αποτύχαμε ή όλα είναι ..καλά και δεν τρέχει τίποτα; Ναι και εμείς λέγαμε ότι μπορεί να χάσεις ένα ματς απο μια καλή ομάδα και να αποκλειστείς και να αποτύχεις ενώ ήσουν καλός. Παράμετρος ένα όμως εδώ. Ποτέ δεν ήμασταν καλοί και η εικόνα μας με Κροατία και Ιταλία όταν χάνεις διαφορές 15-20π και στα δύο και αγκομαχάς με την Κροατία περιμένοντας τον γίγαντα Γιάννη να καθαρίσει την μπουγάδα,όχι δεν είναι καλή.  Άρα στο Ευρωμπάσκετ δεν παίξαμε καλά και δεν παρουσιάσαμε τίποτα από αυτά που θα έπρεπε έχοντας τον Ιτούδη στο πάγκο. Σαφώς μέσα στο παιχνίδι είναι και η ήττα και δη από μια πολύ καλή ομάδα και οικοδέσποινα που έχει μάλιστα και πολύ περισσότερους πρωτοκλασάτους παίκτες από εμάς. Και ναι παίζει και η μέρα ρόλο.Αλλά κάνε εσύ το σωστό. Εμείς τα κάναμε όλα λάθος και βασικά ο Ιτούδης. Τα παιδιά τα έδωσαν όλα και δεν υπάρχει παράπονο ειδικά όταν βλέπεις τα αδέλφια Αντετοκούνμπο και ειδικά τον Γιάννη που μπορούσε να είναι σκαφάτος στην Καραϊβική,να δακρύζει στον εθνικό ύμνο και να παλέυει σαν ταύρος. Και τον Λαρεντζάκη να κλάιει μετά. Ο κόουτς Ιτούδης είναι ο Ιτούδης. Έχεις απαιτήσεις.Τελικά όπως και στην ΤΣΣΚΑ που ναι μεν είναι επιτυχημένος αλλά με τεράστια μπάτζετ και δεν πήρε και όσα θα περίμεναν ακόμα και οι μοσχοβίτες(χωρίς αυτό να αναιρεί την επιτυχία του),οι ομάδες του έχουν πολλά μπλακ άουτ. Και η Ελλάδα το έπαθε πολλές φορές. Η Κροατία και η Ιταλία δεν είχαν την ποιότητα της Γερμανίας και το πληρώσαμε. Ο κόουτς επέμενε σε λάθος προσέγγιση με χαμηλά σχήματα και αλλαγές στην άμυνα όταν δεν έχουμε τέτοια κορμιά και όταν όλοι οι άλλο σουτάρουν καλά και δεν έφυγε από το πλάνο του δείχνοντας εμμονή και μπασκετική αλαζονεία. Επίσης η ομάδα πνευματικά δεν μπήκε όπως έπρεπε και στην αρχή και στο δεύτερο ημίχρονο που ήμασταν λες και πηγαίναμε σε φιλικό. Ευθύνη του προπονητή είναι και αυτή.Η ομάδα λοιπόν σε ένα Ευρωμπάσκετ χωρίς θηρία και εμείς πλήρεις και με τον  Γιάννη σε τρομερή κατάσταση,ήταν φαβορί για μετάλλιο. Όχι τυχαία. Αν όμως δεν παίξεις καλά και σωστά εχεις αντιπάλους στο ίδιο σχετικά επίπεδο χωρίς την εμπειρία σου.Και χωρίς Γιάννη. Και τελικά χάσαμε. Σαφώς η ζωή συνεχίζεται αλλά κρίνεσαι και από το αποτέλεσμα όπως ο καθένας μας στην εργασία του. Η Ελλάδα απέτυχε και ο κόουτς απέτυχε και θα μας στοιχειώνει για χρόνια το κάζο αυτό με δική μας ευθύνη βασικά. Αν τώρα μπήκαμε στο δε τρέχει τίποτα για όλα,μην τρέχετε στα γήπεδα για τις ομαδάρες σας,και πάμε να δούμε κανένα τηλεπαιχνίδι !