Σε δηλώσεις προχώρησε η Νατάσα Θεοδωρίδου και αναφέρθηκε στην μέχρι τώρα πορεία της, αλλά και στην συνεργασία της με τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Όπως αναφέρει το «Znews.gr»Με αφορμή τις συναυλίες της στο Παλλάς, η Νατάσα Θεοδωρίδου μίλησε στον Παύλο Σταματόπουλο και την εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» και αναφέρθηκε στην πορεία της στη μουσική σκηνή, τη γνωριμία της με την Ελένη Μενεγάκη, αλλά και τη συνεργασία της με τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
«Το 1997 που ήρθα στην Αθήνα, είχα πει ότι αν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα φανταζόμουν θα γυρνούσα πίσω. Όπως και γύρισα. Όταν τελείωσε η σεζόν από τις “Χάντρες” που ήμουν την πρώτη χρονιά, γύρισα Θεσσαλονίκη επειδή δεν είχα κάποια άλλη πρόταση συνεργασίας», αποκάλυψε η Νατάσα Θεοδωρίδου για το ξεκινήμά της στην Αθήνα και συνέχισε:
«Το πρώτο μου σπίτι στην Αθήνα ήταν επιπλωμένο. Είχα μόνο τη βαλίτσα τη δική μου και της κόρης μου. Τις φόρτωσα και γύρισα στην πόλη μου», εξήγησε, προσθέτοντας ότι «Μετά ήρθε η πρόταση για δίσκο».
Για την κουμπαριά με την Ελένη Μενεγάκη
«Με την Ελένη Μενεγάκη γνωριστήκαμε πολύ παλιά, στη Θεσσαλονίκη. Είχα πάει να τραγουδήσω στον “Πρωινό καφέ“, που είχαν έρθει τότε και έτσι γνωριστήκαμε. Η χημεία μας προέκυψε από την πρώτη στιγμή».
«Η πρόταση που δέχτηκα για το X-Factor ήταν για την κριτική επιτροπή. Και είπα ότι αν ήταν να πάω στην τηλεόραση, θα πήγαινα να κάνω την παρουσιάστρια και όχι την κριτή», είπε ακόμα σχετικά με όσα είχαν ακουστεί ότι θα αναλάβει την παρουσίαση του X-Factor που έρχεται στο MEGA. «Αν το MEGA μου έκανε πρόταση για την παρουσίαση θα το σκεφτόμουν σοβαρά, αλλά θα ήθελα να κάνω ό,τι θέλω», πρόσθεσε.
Για τον Βαγγέλη Μαρινάκη
«Όταν είχα κάνει το χριστουγεννιάτικο σόου στο MEGA, μιλούσαμε με τον κ. Μαρινάκη και είχα δει τη σειρά “Έξαψη” και του είπα ότι θέλει μια διαφορετική μουσική. Και μου είπε να πω ένα τραγούδι και του είπα να γράψει στίχους, γιατί ήξερα ότι γράφει. Μετά ήρθε και το “Υπάρχω για σένα“».
Για το πως φαντάζεται τον εαυτό της σε 10 χρόνια
«Σε δέκα χρόνια από τώρα θα ήθελα να είμαι ευτυχής, να γελάω, να είναι τα παιδιά μου καλά. Γιαγιά δε θα ήθελα να είμαι».