Ο Σωτήρης Γεωργίου αναλύει τα όσα (δεν) έκανε ο Βόβορας στον πάγκο του Παναθηναϊκού και οδήγησαν στην απομάκρυνσή του από το Τριφύλλι

Ως γνωστόν εγώ δεν κάνω δημόσιες σχέσεις και πάντα γρήγορα προβαίνω σε εκτίμηση και ανάλυση που πολλές φορές δεν αρέσει. Αυτή είναι η δουλειά του δημοσιογράφου όμως ,ειδάλλως θα ήταν καταγραφέας ή ρεπόρτερ. Το καλοκαίρι είχα πει ότι ήταν καλή η επιλογή του Βόβορα. Γιατί όμως; Επειδή δεν υπήρχαν λεφτά για να φέρεις καλό όνομα, επειδή το μπάτζετ θα έπεφτε και με τις νέες συνθήκες σε ιδιοκτησιακό αλλά και λόγω πανδημίας και την έλλειψη κόσμου,δεν θα υπήρχε πίεση. Συνεπώς ο Βόβορας που ήταν χρόνια μέλος της ομάδας σαν ασίσταντ πολλών τεχνικών θα ακολουθούσε το παράδειγμα άλλων μεγάλων ομάδων που έδωσαν τα κλειδιά στον λεγόμενο βοηθό. Στην Ελλάδα δεν το είχαμε συνηθίσει αλλά δεν έπρεπε και να απαγορεύεται. Άλλωστε ο Βόβορας έδειχνε σοβαρός,ορεξάτος,διαβασμένος και στα ματς που κλήθηκε να κοουτσάρει εκτάκτως και υπηρεσιακώς είχε ανταποκριθεί. Με τη λογική αυτή ήταν ένα στοίχημα σε μια χαμενη χρονιά που θα κρινόταν εκ του αποτελέσματος

Γιατί πρωτίστως απέτυχε λοιπόν. Ο στόχος δεν ήταν οι νίκες και γι αυτό πήρε άπλετη πίστωση χρόνου . Ο στόχος ήταν να μπουν βάσεις και θεμέλια για το μέλλον . Ο Παναθηναϊκός όμως μετά από 3 μήνες και κάτι ήταν ομάδα χωρίς αρχή και τέλος που κανείς δεν καταλάβαινε τι ακριβώς πλάνο ήθελε.Στην συνέχεια στόχος ήταν η καθιέρωση Ελληνικού κορμού. Εξ ανάγκης μάλλον καθώς δεν βγήκε η απόκτηση Όγκαστ που είχε και τραυματισμούς ή έστω το πιστώνεται αυτό,προωθήθηκε ο Παπαγιάννης και ήταν το μοναδικό κέρδος.Ο Μήτογλου έπαιζε λιγότερο από τον Μπέντιλ όμως αν και ο καλύτερος σε φονταμένταλς ψηλός της ομάδας! Συνεπώς και το πλάνο αυτό δεν προχωρούσε.

Ο Βόβορας απέτυχε και στον σχεδιασμό της ομάδας όμως. Καθώς έκανε λάθος να περιμένει μονο τον Λαπροβίτολα χάνοντας έτσι την ευκαιρία να πάρει ένα κανονικό πλέι μέικερ με αποτέλεσμα να αλλάζει συνεχώς παίκτες εκεί και ακόμα και με την απόκτηση του Μακ το πρόβλημα να μην έχει λυθεί.Κάπως έτσι χρειάστηκε ο Παναθηναϊκός να βάζει τον Ρος στην θέση “1” εξ ανάγκης ή να χρησιμοποιεί τον δεύτερο ρολίστα Μποχωρίδη για 15′! Ασφαλώς θα μπορούσε να έχει προχωρήσει σε μια άλλη επιλογή καθώς υπήρχαν πολλές στο καλοκαίρι. Η επιμονή του και η ελπίδα στοίχησαν ενα κανονικό παίκτη στην νευραλγική αυτή θέση ενώ και η απόκτηση του Τζάκσον απέτυχε παταγωδώς και έφυγε νύχτα.Και το ίδιο έγινε μετά και με τον Σάικς. Δεν κάνεις πειράματα σε τέτοια θέση.Επίσης ο Βόβορας καλείται να πει αν ήταν δική του απόφαση η αποπομπή Παππά και γιατί, καθώς ο Έλληνας παίκτης πέραν της αρχηγικής παρουσίας του ήταν από αυτούς που τελικά έχει στην περιφέρεια ο καλύτερος αμυντικός! Και εν πάση περιπτώσει δεν γίνεται να παίζει ο Μποχωρίδης 15′ και να μην χωρά ο Παππάς! Ούτε στα παραμύθια δεν γίνονται αυτά…

Στο αγωνιστικό κομμάτι καθαρά ο Βόβορας έδειξε να τα έχει χαμένα. Μπερδεύθηκε με το ρόστερ του ,με το υλικό που είχε στα χέρια του,με τις επιλογές του.Επηρρεάστηκε πιστεύω πολύ από τους προκατόχους του και απέκτησε ένα μεγάλο “εγώ”που αρμόζει σε προπονητές και αν,που έχουν φάει τα γήπεδα με το κουτάλι.Ο Βόβορας έδειξε μπασκετική αλαζονεία και εμμονές προπονητών με γαλόνια,όταν ο ίδιος δεν έχει καλά καλά κοουτσάρει. Είναι καλό να πιστεύεις στον εαυτό σου αλλά να διορθώνεις και τα λάθη σου.Άλλωστε το υλικό δεν ήταν κακό παρά τις αστοχίες καθώς ο ΠΑΟ έχει κάνει και καλά ματς. Το ζητούμενο ήταν να υπάρχει προοπτική και εδώ η ομάδα πήγαινε προς τα πίσω. Επέλεξε ένα μπάσκετ αλάνας εποχής του 80′ με ένα παίκτη ορχήστρα τύπου Γκάλη(τον Νέντοβιτς),ενώ προφανώς αδιάβαστος πριν τα ματς βρισκόταν να κυνηγά διαφορές 15π. Που αφού τις κάλυπτε αρκετές φορές σημαίνει ότι το ρόστερ δεν είναι κακό. Οταν ξεκίνησε η σεζόν στις προγραμματικές δηλώσεις στάθηκε στην άμυνα ότι πρέπει να είναι το όπλο το νέου ΠΑΟ.Κατάφερε να να παίζει…αεράμυνα και να έχει την δεύτερη χειρότερη στην διοργάνωση πίσω από την τραγική Χϊμκι. Σε μια εβδομάδα έφαγε 50π σχεδόν στο ημίχρονο από Ηρακλη στο ΟΑΚΑ,από Αστέρα στο Βελιγράδι και 61π στο β΄μέρος στο Λαύριο. Η ομάδα δεν είχε καμία ισορροπία.Στο πλαίσιο Ελληνοποίησης άρχισε να προωθεί τον Καλαϊτζάκη βάζοντάς τον πεντάδα και ξαφνικά τον εξαφάνισε και από την 12αδα! Η ομάδα γινόταν κάθε μέρα και χειρότερη και μόνο όταν δεν είχε άγχος με 15π πίσω ή με τα μεγάλα ονόματα κάτι έκανε.Στα ματς με πίεση πλην Μπάγερν και Άλμπα στο ΟΑΚΑ απετυχε παταγωδώς. Σε πολλά ματς όπως σε Βιλερμπάν,Μπασκόνια και Λαύριο διασύρθηκε. Κοινώς ο Παναθηναϊκός δεν είχε διαβάσει τα ματς,δεν είχε σωστό πλάνο,δεν υπήρχε γενικό πλάνο και δεν δούλευε η Ελληνοποίηση .Και στο κοουτσάρισμα οι πεντάδες επιπέδου Γιούροκαπ που επέλεγε πολλές φορές ο Βόβορας κόστιζαν καταστροφικά πεντάλεπτα…

Με όλα αυτά ήταν δεδομένο πολύ καιρό πριν όταν και το γράφαμε και εδώ ότι απέτυχε και οι εμμονές του που έδειχναν ότι τα ξέρει όλα ή νόμισε ότι έγινε ο Πατ Ράιλι,θα κόστιζαν ακριβά… Για τον ίδιο το μέλλον είναι να πάει να δουλέψει σε μια μικρομεσαία ομάδα και να κάνει το αγροτικό του πρώτα.Η ευκαιρία χάθηκε να μπει στα μεγάλα σαλόνια άμεσα. Εχασε το παιχνίδι από λάθος χειρισμούς ενώ είχε ιδανικό κλίμα. Ο ΠΑΟ δεν είχε άλλη επιλογή αν και δεν υπάρχουν και επιλογές πλέον…Θα επανέλθω για το πως πρέπει να παίζει και ποιός πρέπει να είναι ο νέος προπονητής αν και μένω σε ένα όνομα .Παναγιώτης Γιαννάκης καθώς μπορεί να δουλέψει με τους Έλληνες και έχει την προσωπικότητα που λείπει από τους “πράσινους”.Και ας έχει χρόνια να δουλέψει.Αλλωστε πρωτίστως ο ΠΑΟ θέλει τώρα διαχειρισττή και πλάνο αφού το …πουλί πέταξε!