Το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός μέσα από τα μάτια του Χρήστου Σούτου.

Ντέρμπι αιωνίων απόψε στο ΟΑΚΑ για την Euroleague. Το ελληνικό clasico ήταν ανέκαθεν ένα από τα σημαντικότερα ματς της διοργάνωσης μεταξύ δύο ομάδων που συνήθως είχαν παρόμοιους στόχους και πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για δύο Συλλόγους που έχουν στην τροπαιοθήκη τους εννέα ευρωπαϊκούς τίτλους, εκ των οποίων οι έξι είναι στα χρόνια που υπάρχει στη ζωή μας η Euroleague. Ας μην λησμονούμε επίσης, ότι από τη σεζόν 2006-7 μέχρι και τη σεζόν 2016-17, μόνο τρεις φορές δεν υπήρχε κάποιος από τους δυο στον τελικό. Το μέγεθος αυτής της επιτυχίας δυστυχώς γίνεται κατανοητό στις μέρες μας από την τωρινή κατάσταση των αιωνίων.

Η νέα εποχή βρίσκει Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό σε διαφορετικούς ρόλους απ’ αυτούς που είχαν συνηθίσει. Οι πράσινοι μετά το 2012 και την Κωνσταντινούπολη μπορεί να μην πήγαν σε Final Four ήταν όμως πάντα ομάδα play off, ανταγωνιστική και με αξιοπρεπή παρουσία. Η αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου το καλοκαίρι έριξε εκτός από το budget και το επίπεδο, όπως ήταν φυσικό. Ήρθαν παίκτες δεύτερης ταχύτητας, με εξαίρεση τον Νέντοβιτς, έφυγε ο ηγέτης Καλάθης και η τεχνική ηγεσία δόθηκε σε έναν ελπιδοφόρο μεν, αλλά άπειρο προπονητή, τον Γιώργο Βόβορα. Με βάση το ρόστερ της φετινής σεζόν ο στόχος δεν μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από ένα πλασάρισμα στην πρώτη δωδεκάδα. Δομικές αδυναμίες, ειδικά στον άσο και στο πέντε, καθιστούν το τριφύλλι μία ομάδα με περιορισμένο ταβάνι.

Οι ερυθρόλευκοι από την άλλη, μετά από δύο χρονιές στις οποίες έγραψαν αρνητικά ρεκόρ, αποφάσισαν φέτος να δώσουν παραπάνω χρήματα αποκτώντας τον Κώστα Σλούκα, για να γίνει ο ηγέτης της επόμενης μέρας. Η επιστροφή από πέρυσι του Γιώργου Μπαρτζώκα στον πάγκο, είναι δεδομένο ότι θα βοηθήσει τους Πειραιώτες να κάνουν ένα βήμα παραπάνω στη διοργάνωση. Από μόνη της όμως δεν είναι ικανή να τους μετατρέψει με την πρώτη σε ομάδα οκτάδας, αφού και αυτοί έχουν συγκεκριμένα ζητήματα και πολλά στοιχήματα στο ρόστερ τους. Η φυγή του Μιλουτίνοφ για την ΤΣΣΚΑ αποδυνάμωσε πολύ τη ρακέτα, οι αντικαταστάτες του δεν είναι σε καμία περίπτωση στο ίδιο επίπεδο, ενώ και οι υπόλοιποι ξένοι, στερούνται σοβαρών εμπειριών από την Ευρωλίγκα. Η παραμονή για μία ακόμα σεζόν των Πρίντεζη και Σπανούλη δίνει στην ομάδα εμπειρία, την γεμίζει με προσωπικότητα, αλλά δεν παύουν να είναι δύο προχωρημένης ηλικίας παίκτες που χρειάζονται ιδιαίτερη διαχείριση. Στόχος μπορεί να λέγεται ότι είναι η οκτάδα όμως θα απαιτηθεί πολύ προσπάθεια, δουλειά και ίσως και αλλαγές παικτών για να το πετύχουν.

Τι περιμένουμε σήμερα; Λογικά ένα κλειστό ματς με έμφαση στην άμυνα και από τους δύο. Το άδειο ΟΑΚΑ στερεί ένα σημαντικό πλεονέκτημα από τον Παναθηναϊκό, από την άλλη όμως ένα γεμάτο και “απαιτητικό” γήπεδο μπορεί να έβαζε παραπάνω πίεση σε ένα σύνολο που δεν διαθέτει τις απαιτούμενες προσωπικότητες για να την διαχειριστεί. Απουσίες έχουν και οι δύο, οι γηπεδούχοι χωρίς Τζάκσον και Μποχωρίδη και οι φιλοξενούμενοι χωρίς τον Ζαν Σαρλ. Ο Ολυμπιακός θα κοιτάξει να πιέσει την περιφέρεια των πρασίνων, ο δε Παναθηναϊκός θα κοιτάξει να μεταφέρει το παιχνίδι στη ρακέτα, εκεί που ο Ολυμπιακός μειονεκτεί και στερείται λύσεων. Αμφίρροπο ματς με την πλάστιγγα να γέρνει ελαφρώς προς την πλευρά της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα.