Το 2020 σάρωσε πολλούς ανθρώπους εξαιτίας του κορωνοϊού «παίρνει» όμως μαζί του φεύγοντας και κορυφαίους πρωταθλητές, ποδοσφαιριστές και προπονητές παγκόσμιας κλάσης…

Πριν προλάβουν να στεγνώσουν τα δάκρυα για τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, το ποδόσφαιρο συγκλονισμένο χρειάστηκε να μαζέψει τα κομμάτια του, προκειμένου να αποχαιρετήσει έναν ακόμη θρύλο, τον ήρωα της Ιταλίας, έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή, ο οποίος έκανε μία γενιά να ονειρεύεται στα χρόνια της δεκαετίας του ’80. Απώλειες… εμβληματικών προσώπων που χρωμάτισαν τη ζωή πολλών από εμάς με την παρουσία τους και τις επιδόσεις τους με ανεξίτηλες εικόνες. Το 2020 είναι και επίσημα μία από τις χειρότερες χρονιές. Από τη μία η πανδημία του κορονοϊού, από την άλλη οι «θεοί» που έμοιαζαν αλλά και διέφεραν τόσο πολύ, έφυγαν από τη ζωή για να συναντηθούν εκεί ψηλά, εκεί που τους αρμόζει. Πιο ψηλά απ’ όλους.

«Δυστυχώς, ο ουρανός παίρνει πολλά αστέρια τις τελευταίες ημέρες», όπως έγραψε και ο Πελέ στο Instagram, αποχαιρετώντας τον Πάολο Ρόσι.

Ο θάνατος του Ιταλού, μεγάλωσε την «μαύρη» λίστα αποχαιρετισμού του αθλητισμού που «έφυγαν» σε αυτούς τους τρομερούς 12 μήνες, μιας χρονιάς που πάντα θα θυμόμαστε αλλά και πάντα θα θέλουμε να ξεχνάμε. Και γράφοντας για ποδοσφαιριστές μονάχα, επιτρέπεται να μην ακουμπήσεις και για έναν έστω καλαθοσφαιριστή; Έναν ημίθεο του παγκόσμιου μπάσκετ… τον Κόμπι Μπράιαντ!

Νωρίς στις 26 Ιανουαρίου, έφτασαν τα νέα που συγκλόνισαν τον κόσμο. Ο σταρ του ΝΒΑ Κόμπι Μπράιαντ σκοτώθηκε στο Λος ‘Αντζελες σε συντριβή ελικοπτέρου. Η κόρη του Τζιάνα, ένας φίλος της κόρης, ένας γονέας και ο πιλότος έχασαν επίσης τη ζωή τους. Ο Κόμπε κέρδισε το πρώτο του δαχτυλίδι πρωταθλητή το 2000, κάτι που επανέλαβε το 2001 και το 2002. Τα δύο τελευταία, ο Μπράιαντ τα κέρδισε το 2009 και το 2010. Το 2016 ήρθε η αποχώρηση από το μπάσκετ, μετά από αρκετούς τραυματισμούς και έναν εντυπωσιακό αποχαιρετιστήριο αγώνα, ξεπέρασε τους 60 πόντους εναντίον των Γιούτα Τζαζ. Ο Κόμπε γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Φιλαδέλφεια, αλλά πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας και της εφηβείας του (από 6 έως 13 ετών) στην Ιταλία ακολουθώντας τον πατέρα του Τζο, επίσης παίκτης μπάσκετ.

Στις 20 Μαρτίου, πέθανε ο άλλοτε Γενικός Γραμματέας της FIBA Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς σε ηλικία 94 ετών, βυθίζοντας στο πένθος το σερβικό αλλά και το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ένας από τους πιο καθοριστικούς ανθρώπους στην προσέγγιση του ευρωπαϊκού στο αμερικανικό μπάσκετ, όσον αφορά τις πρωτοβουλίες και τους κανονισμούς. Μια μνημειακή συμβολή στην ιστορία του μπάσκετ, αναγνωρισμένη ήδη από το 1991 με την εισαγωγή του στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame στο Σπρίνγκφιλντ.

Μία ημέρα αργότερα, στις 21 Μαρτίου, πέθανε από κορονοϊό ο Λορέντσο Σανθ, πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης από το 1995 έως το 2000, κερδίζοντας μια La Liga, ένα Ισπανικό Super Cup, ένα Intercontinental Cup και δύο Champions League. Για την ιστορία, ο Σανθ γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου του 1943 και το 2000 τον διαδέχθηκε στο ανώτατο αξίωμα της ομάδας ο νυν πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ.

Την τελευταία ημέρα του Μαρτίου, πέθανε σε ηλικία 69 ετών, επίσης από κορονοϊό, ο Πάπε Ντιούφ, ο πρώτος αφρικανικός μάνατζερ, δημοσιογράφος αλλά και πρόεδρος της Μαρσέιγ από το 2005 έως το 2009. Ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος στην ιστορία του γαλλικού ποδοσφαίρου. Ήταν χαρισματικός παράγοντας για το ποδόσφαιρο της Γαλλίας και της Σενεγάλης. Κατάφερε να διασώσει το γόητρο της Μαρσέιγ και να αγαπηθεί από τους οπαδούς της που δεν συμπαθούσαν ιδιαίτερα τον ιδιοκτήτη, Ρομπέρ Λουίς-Ντρεϊφούς.

Στις 22 Μαΐου, σε ηλικία 81 ετών, πέθανε ο Τζίτρζι Σιμόνι μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο Ιταλός προπονητής που οδήγησε την Ίντερ στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA το 1998. Ο ίδιος καθοδήγησε 17 διαφορετικούς συλλόγους στην 30χρονη καριέρα του ως προπονητής. Εξακολουθεί να είναι ο κάτοχος ρεκόρ των ανόδων από τη δεύτερη κατηγορία (7). Ως παίκτης κέρδισε ένα Ιταλικό Κύπελλο το ’62 με τη Νάπολι.

Στις 2 Ιουνίου απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών, ο Ουές Άνσελντ, θρύλος του NBA και των Ουάσινγκτον Μπούλετς, πρωταθλητών 1978. Ο Άνσελντ υπήρξε ένας από τους καλύτερους σέντερ της γεννιάς του, κυριαρχόντας την δεκαετία του ’70 με την φανέλα των Μπούλετς (νυν Ουίζαρντς), παρά το γεγονός πως μετά βιάς ξεπερνούσε σε ύψος τα δύο μέτρα. Στην καριέρα του συμμετείχε στο All Star Game 5 φορές. Το 1988, το όνομά του μπήκε στη λίστα των παικτών από το Hall of fame.

Ο Τιμπόρ Μπένεντεκ, πέθανε στις 18 Ιουνίου, σε ηλικία μόλις 48 ετών, νικημένος από τον καρκίνο. Μία από τις μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης και επί σειρά ετών βασικό στέλεχος και αρχηγός της εθνικής Ουγγαρίας, με 437 συμμετοχές. Ο Ούγγρος επιθετικός κέρδισε τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια.

Ο Μαριολίνο Κόρσο, ένας από τους πρωταγωνιστές της «Grande Inter» που χαρακτήρισε τη δεκαετία του ’60 με τις επιτυχίες της στην Ιταλία, στην Ευρώπη και στον κόσμο, πέθανε στις 20 Ιουνίου, σε ηλικία 78 ετών. Κέρδισε δύο κύπελλα Πρωταθλητριών, δύο διηπειρωτικά κύπελλα και τρεις τίτλους πρωταθλήματος.

Στις 22 Ιουνίου πέθανε ο Πιερίνο Πράτι, πρώην επιθετικός των Μίλαν, Ρόμα και Φιορεντίνα, πρωταθλητής της Ευρώπης με την εθνική ομάδα το 1968 και ο πρώτος Ιταλός παίκτης που σημείωσε χατ-τρικ σε τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (με τη Μίλαν, το 1969). Ήταν σημαία των «Rossoneri» με τους οποίους έπαιξε από το 1967 έως το 1973, κερδίζοντας τα πάντα: 1 Scudetto, 2 Ιταλικά κύπελλα, 2 Κύπελλα νικητών, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών και 1 διηπειρωτικό.

Αργεντίνικο ποδόσφαιρο σημαίνει Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και το αντίστροφο… Ο «el pibe de oro» δεν μένει πια εδώ και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο θρήνησε την απώλειά του. Ο Μαραντόνα «έφυγε» στα 60 του στις 25 Νοεμβρίου. Σκόρπισε θλίψη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, η είδηση του θανάτου του, κορυφαίου ποδοσφαιριστή στην ιστορία. Στην Αργεντινή, με την Μπόκα Τζούνιορς, κέρδισε το πρωτάθλημα το 1981. Στην Ισπανία, με τη Μπαρτσελόνα, 1 Ισπανικό Κύπελλο, 1 Κύπελλο Copa La Liga, 1 Ισπανικό σούπερ Κύπελλο. Στη Νάπολη, σε 7 χρόνια, έσπασε το μονοπώλιο του Βορρά και κέρδισε δύο «Scudetti», ένα Ιταλικό Κύπελλο, ένα Ιταλικό Σούπερ Κύπελλο και ένα Κύπελλο UEFA. Όμως ο πιο μεγάλος του θρίαμβος ήταν όταν οδήγησε την Αργεντινή στην κατάκτηση του Μουντιάλ στο 1986 στα γήπεδα του Μεξικού.

Ο Πάπα Μπουμπά Ντιόπ πέθανε στις 29 Νοεμβρίου, σε ηλικία 42 ετών ηττημένος από ανίατη ασθένεια. Οι φίλαθλοι τον θυμούνται για το πρώτο γκολ του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2002. Η Σενεγάλη, στο απόλυτο ντεμπούτο τους στην τελική φάση, έπαιξε εναντίον της Γαλλίας και η νίκη της αφρικανικής ομάδας, είχε την υπογραφή του. Ο Σενεγαλέζος μέσος φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ τη σεζόν 2010-’11.

Στις 8 Δεκεμβρίου, ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της «Αλμπισελέστε», Αλεχάντρο Σαμπέγια, πέθανε σε ηλικία 66 ετών, από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη. Ως προπονητής οδήγησε την Εστουντιάντες στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες το 2009, ενώ στην Εθνική ομάδα εργάστηκε από το 2011 μέχρι τον 2014, όταν η Αργεντινή του Μέσι έχασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τη Γερμανία (0-1).

Τελευταίο διάσημο «θύμα» του 2020 ο Πάολο Ρόσι. Στις 9 Δεκεμβρίου, ο ήρωας του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982, πέθανε στη Σιένα από καρκίνο του πνεύμονα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του φόρεσε τη φανέλα των, Κόμο, Βιτσέντζα, Περούτζια, Γιουβέντους, Μίλαν, Βερόνα. Στη Γιουβέντους, μεταξύ 1982 και 1985, ο «Παμπλίτο» κατέκτησε δύο «Scudetti», ένα Ιταλικό Κύπελλο, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο και μετά το Μουντιάλ της Ισπανίας το 1982 (κορυφαίος σκόρερ του τουρνουά), τη «Χρυσή Μπάλα».Έφυγε από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 31 ετών μετά από δύο μη ικανοποιητικές σεζόν με τη Μίλαν και τη Βερόνα. Οι Ιταλοί μέτρησαν αρκετούς από τους αγαπημένους τους ποδοσφαιριστές να… κρεμάνε τα παπούτσια της ζωής στα σύννεφα.