Ο Μάνος Τσαλγατίδης γράφει για τη νίκη του ΠΑΟΚ κόντρα στους «κιτρινόμαυρους».

Ο θυμόσοφος λαός μας λέει ότι ο χρόνος τα γιατρεύει και τα σβήνει όλα… Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τις αναμετρήσεις του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ. Ο Δικέφαλος πάντα θα θυμάται όσα έγιναν εκείνο το καταραμένο βράδυ του 2018.

Οι «ασπρόμαυροι» ποδοσφαιριστές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ξεχάσουν εκείνη τη νύχτα και έχουν πάρει απόφαση ότι θα… τιμωρούν την «ένωση» για το πρωτάθλημα που τους στέρησε-έκλεψε μαζί με τους Κομίνη και Ποντίκη τη νύχτα που έχει μείνει χαραγμένη βαθιά μέσα στη ψυχή όλων των ΠΑΟΚτσήδων.

Από εκείνο το βράδυ μέχρι και σήμερα ο Δικέφαλος βρίσκει συνήθως τον τρόπο να παίρνει αποτέλεσμα κόντρα στην ΑΕΚ, άλλες φορές πιο εύκολα και άλλες φορές πιο δύσκολα. Το θέμα είναι όμως πως της έχει πάρει τον αέρα πλέον και αυτό φαίνεται και στην ψυχολογία των «κιτρινόμαυρων» όποτε αντιμετωπίζουν τον ΠΑΟΚ.

Όποτε οι «ασπρόμαυροι» περνούν το κέντρο, αμέσως τα πόδια των παικτών της ΑΕΚ τρέμουν, αφού γνωρίζουν πως είτε έτσι, είτε αλλιώς ο Δικέφαλος θα βρει τον τρόπο να παραβιάσει την εστία της.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο ΠΑΟΚ μπήκε με ένα πεντακάθαρο πλάνο.

Ο Γκαρσία γνώριζε πως στο πρώτο μέρος η ομάδα του θα δεχθεί πίεση, αφού οι γηπεδούχοι ήθελαν ένα γκολ που θα έδιωχνε το άγχος από πάνω τους. Ο Δικέφαλος που δείχνει ότι έστω και στο τέλος έχει βρει τη φόρμουλα για να παίζει σωστή άμυνα, είχε σωστές τοποθετήσεις στα μετόπισθεν, ενώ και ο Πασχαλάκης όποτε χρειάστηκε φώναξε παρόν.

Βέβαια, ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που ο Χιμένεθ αποφάσισε να πιέσει ψηλά τον ΠΑΟΚ, Αυτό το πλάνο του Ισπανού ουσιαστικά αποτελείωσε την ομάδα του.

Στο δεύτερο μέρος η είσοδος του Ουάρντα ήταν καθοριστική, αφού ο Αιγύπτιος για ακόμα μια φορά απέδειξε πως είναι ένας τρομερά ποιοτικός ποδοσφαιριστής, που μπορεί να κάνει άνω κάτω οποιαδήποτε άμυνα, αν είναι σοβαρός.

Η αλήθεια είναι πως ο ΠΑΟΚ παρουσιάζει σημάδια ανόδου, ενώ αποκτά μέταλλο και συνοχή σε κάθε γραμμή, ίσως στο πιο κρίσιμο σημείο της περιόδου. Δηλαδή, σε αυτό που θα κριθεί δεύτερη θέση και το τρόπαιο του Κυπελλούχου. Θα το ξαναπώ, ο ΠΑΟΚ μπορεί να κατακτήσει το Κύπελλο, στον τελικό δεν υπάρχουν φαβορί, αλλά το κατακτά αυτός που το θέλει περισσότερο.