Ο Σωτήρης Γεωργίου παρακολουθώντας την αναμέτρηση της αδιάφορης Ζαλγκίρις κόντρα στην Μπαρτσελόνα ,στέκεται στο πως θα έπρεπε να είναι και στην Ελλάδα οι φίλαθλοι και οπαδοί.
Αφορμή πήρα από ένα ποστ του φίλου και ακροατή μας πιστού στον OverFm 104,9 ,του Γιάννη του Τερκεσίδη με τα ωραία εδέσματα το πρωί! Αλλά είναι σκέψεις που έχω κάνει πολλές φορές και έχουμε συζητήσει και μαζί στο ραδιόφωνο πολλές φορές. Που πάντα λέω όσοι με ξέρετε ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε πραγματικούς φιλάθλους αλλά μόνο οπαδούς και μάλιστα οπαδούς της νίκης για να είμαστε ξεκάθαροι. Καθώς οπαδός σημαίνει ότι υποστηρίζει κάποιος την ομάδα του. Αλλά όταν την υποστηρίζει μόνο στα ντέρμπι με τους αιώνιους αντιπάλους ή όταν πηγαίνει μόνο καλά, πως λέγεται; Μήπως αυτό το οπαδός της νίκης;
Η πανέμορφη εικόνα στο Κάουνας
Όλα αυτά ξεκίνησαν από την πανέμορφη εικόνα του Κάουνας. Μια ιστορική ομάδα η Ζάλγκιρις ,στην Λιθουανία που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ. Και που πέρσι άγγιξε την υπέρβαση με τα πλέι οφς και φέτος άρχισε με 0-9! .Άλλαξε προπονητής,αλλά ούτε μανούρες ,ούτε τίποτα.Μάλιστα ο κόσμος στήριζε την ομάδα κανονικότατα και ενώ δεν είχε νίκη. Η εικόνα βελτιώθηκε αλλά δεν προλαβαίνεις και τίποτα με 0-9. Η ομάδα είναι τελευταία ακόμα και τώρα αλλά η εικόνα της κατά περιόδους ασφαλώς πολύ καλύτερη .
Το διπλό στο Μονακό, ο περίπατος στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟ, έφεραν χαμόγελα. Χαμόγελα με την ομάδα στον βυθό της βαθμολογίας ! Μην ξεχνιόμαστε. Και παίζει Ζάλγκιρις-Μπαρτσελόνα χτες. Και έχει 15000 κόσμο και μια απίστευτη ατμόσφαιρα. Αν δεν γνωρίζεις τα δεδομένα νομίζεις ότι είναι παιχνίδι για τα πλέι οφς! Αυτή είναι η πραγματική όμως αγάπη για την ομάδα. Να είσαι δίπλα της ,να έχει υγεία και αισιοδοξία και χαμόγελα ακόμα και όταν δεν πάει τίποτα καλά. Τα έχω ζήσει στη Λιθουανία πολλές φορές από μεταδόσεις μου και στο Ευρωμπάσκετ και γνωρίζω την κουλτούρα τους. Αλλά και σε άλλες χώρες ο κόσμος δεν αποφασίζει την στήριξη εμπράκτως στην αγαπημένη του ομάδα ανάλογα με τα αποτελέσματά της.
Οπαδοί της νίκης στην Ελλάδα…
Δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε οπαδοί της νίκης. Πρώτοι όλοι όταν είναι για κούπα και μεγάλη νίκη. Πρώτοι και στο κράξιμο και στα …γιαούρτια μετά. Πρώτοι οι Έλληνες οπαδοί να σε κάνουν …Θεό και πρώτοι να σε κατεβάσουν στα Τάρταρα… Οπαδοί της νίκης. Η ομάδα μπορεί να φέρει τρόπαιο Ευρωπαϊκό και μετά να παίζει με 3000 κόσμο στα εύκολα ματς. Ο οπαδός στην Ελλάδα έχω την αίσθηση ότι νομίζει ότι είναι παίκτης και αυτός! Και ότι στα μεγάλα ματς πρέπει να παίξει με την φωνή του και τον τσαμπουκά του ακόμα και τον παράνομο…Εδώ δεν θυμάστε τι είχε γίνει με την άρση βαρών όταν παίρναμε τα χρυσά; Γεμάτο το ΣΕΦ και μετά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα δεν πήγαιναν ούτε οι φίλοι… Δυστυχώς δεν έχουμε αθλητική παιδεία και την διεθνή κουλτούρα ότι ο αθλητισμός είναι θέαμα και διασκέδαση. Και γι αυτό εδώ στην Ελλάδα θα βλέπουμε εικόνες όπως αυτή από το Κάουνας με γεμάτο γήπεδο με 15000 κόσμο να τραγουδά και την ομάδα τους τελευταία. Αλλά της έδωσαν την δύναμη για παράδειγμα και έκανε την μεγάλη έκπληξη νικώντας την πρώτη Μπαρτσελόνα!