Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει το δεύτερο ημιτελικό του F4 και το ισπανικό «Κλάσικο».

Νομίζω ότι δεν έχετε παράπονο. Όσοι είχατε διαβάσει νωρίς το κείμενο για το F4 της Σερβίας, είχατε καταλάβει ότι δεν μου αρέσει η φετινή Μπαρτσελόνα. Και ότι η Ρεάλ και ας είχε 1-5 φέτος με τους «καταλανούς» και ας έχει προβλήματα, παρά έχει τύχη. Μια Ρεάλ που μετά την αρχική κατάκτηση του Σούπερ Καπ φέτος, είχε 5 ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια με την αιώνια αντίπαλο της. Μάλιστα και με συντριβές στα περισσότερα.

Μια Ρεάλ που ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με 8 ήττες στα 10 τελευταία παιχνίδια και είχε φέτος έξι ήττες στην έδρα της στην Ισπανική λίγκα(!) και για πρώτη φορά τον Πάμπλο Λάσο σε αμφισβήτηση! Μια Ρεάλ και με εσωτερικά προβλήματα που πήγε στο Βελιγράδι σαν αουτσάιντερ! Αλλά είναι Ρεάλ μην ξεχνάμε! Βαριά φανέλα, καλή άμυνα φέτος και μεγάλος προπονητής ο Λάσο. Και αν και χωρίς τους Χερτέλ-Τόμπκινς που έχουν τεθεί εκτός από τον Λάσο ουσιαστικά, με τραυματισμό Γκος στο πρώτο λεπτό(!) και με τον Ράντολφ από τους τραυματισμούς να μην παίζει καθόλου, η βασίλισσα έδειξε γιατί είναι βασίλισσα. Ο Λάσο πήρε κατά κράτος την μάχη με τον… πολύ Σάρας που είναι όλο φρου – φρου και αρώματα και όλο γκρίνια και νεύρα προς τους διαιτητές σε βαθμό που να σου προκαλεί αηδία! Σε βαθμό που να λες ήμαρτον ρε φίλε, καλά να πάθεις

Με… ξυλίκι δεν πας πουθενά!

Ο Γιασικεβίτσιους είχα πει θα γίνει ο καλύτερος μακράν προπονητής στην Ευρώπη. Έγινε πολύ καλός προπονητής, αλλά ο καλύτερος δεν το βλέπω με τίποτα. Δεν πίστευα ότι θα χοροπηδά στον πάγκο του για κάθε απόφαση των διαιτητών, ότι θα μεταδίδει τέτοιο άγχος στους παίκτες του και ότι θα έχει με τόσα λεφτά κακές επιλογές. Μπορεί ο Σάρας να πήγε σε δύο χρόνια σε δύο Φ4 επιστρέφοντας η ισπανική ομάδα μετά από μια περίοδο ανομβρίας. Ωστόσο, παίζει κάκιστο μπάσκετ η ομάδα του και δεν πήρε και τίτλο. Και όλα αυτά με το μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ευρώπη, καθώς μόνο ο Μίροτιτς πχ. κάνει όσο όλος ο Ολυμπιακός!

Η Μπάρτσα συμπληρώνει ήδη 12 χρόνια χωρίς τον κορυφαίο τίτλο και η γκρίνια αρχίζει και γίνεται αισθητή και για τον Σάρας. Η Μπαρτσελόνα είναι μια ομάδα με πολύ κακό μπάσκετ όπως έχω πει για την κλάση της και που προσπαθεί να κερδίσει με μπάσκετ σχολής Μάλκοβιτς και Ιωαννίδη από το ’90. Το μπάσκετ όμως έχει αλλάξει και το… ξυλίκι και το… κατενάτσιο δεν πουλάνε πλέον. Μάλιστα το κάζο των «καταλανών» χτες είναι τεράστιο αν σκεφτεί κανείς ότι προηγήθηκαν και με 45-34 στο ημίχρονο και όλα ήταν ιδανικά!

Το κρίσιμο λάθος Σάρας

Όμως ακόμα και η περίφημη άμυνα της Μπαρτσελόνα έγινε σμπαράλια από το διάβασμα στο ημίχρονο της… αλεπούς του πάγκου Πάμπλο Λάσο που έκανε πολλά ρουά ματ στον Σάρας. Που… κατάφερε να φάει η Μπάρτσα 52π. στο δεύτερο ημίχρονο(!) από μια Ρεάλ γηρασμένη και χωρίς κανένα σταρ στην περιφέρεια. Όμως η «βασίλισσα» είχε γαλλική… ραψωδία με τον 35αρη Κοσέρ στην περιφέρεια, τον εξελίξιμο Γιαμπουσέλε στο 3-4 και τον επίσης Γάλλο Πουαρέ στο σέντερ που ήταν εξαιρετικός αν και δεν ξεκίνησε καλά και γι’ αυτό έπαιξε ελάχιστα στο β’ μέρος ο θηριώδης και κορυφαίος σέντερ της Ευρώπης Ταβάρες!  Το ματς πήγε απρόσμενα σε υψηλό σκορ, μην ξεχάσουμε τον Γιουλ που και αυτός στα 35του έδειξε τα… αυγά του.

Η έξοδος Καλάθη στο 54-45 και Μίροτιτς στο 27’, έφεραν ολική επαναφορά της Ρεάλ που πήγε και στο +7! Και είχαμε φινάλε θρίλερ που και οι δύο προπονητές αν ήταν στην Ελλάδα θα έτρωγαν κράξιμο! Καθώς και ο Λάσο δεν έβαλε ποτέ τον Ταβάρες στο τέλος. Έστω και η Μπάρτσα το έφερε στα ίσα (75-75) με τον τρομερό αλλά και μοναχικό επιθετικά Μίρτοιτς (26π,12ρ,5ας!). Πολύ καλός δημιουργικά ο Καλάθης με 9 ασίστ αλλά μόλις 2/6 σουτ.  Ο σκόρερ Χϊγγινς ήταν ανέτοιμος εμφανώς μετά από τρίμηνη απουσία και δεν σκόραρε και ο Κούριτς ο τριποντάκιας, έπαιξε μόλις 2′ (δεν ξέρω μήπως ένοιωσε κάποια ενόχληση και δεν μπορούσε, ειδάλλως είναι επίσης λάθος του Σάρας).