Είναι πραγματικά απίστευτο ο Παναθηναϊκός να μην μπορεί να μαζέψει ένα αμυντικό ριμπάουντ στις τέσσερις καθοριστικές τελευταίες επιθέσεις. Οι άμυνες βγήκαν, η πίεση στην περιφέρεια το ίδιο, όμως ο έλεγχος της ρακέτας παίρνει χαμηλό βαθμό. Κρατά τη βελτίωση στην άμυνα, παρά τους 81 πόντους, όμως το ταμπλό έγραψε τη δεύτερη ήττα.
Μέτριο ξεκίνημα και στα δύο ημίχρονα
Οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη μπήκαν νωχελικά, τόσο στο ξεκίνημα της αναμέτρησης, όσο και μετά την ανάπαυλα. Βρέθηκαν να κυνηγούν στο σκορ και να ξοδεύουν περισσότερη ενέργεια από τους αντιπάλους τους, κάτι που τους κόστισε σε κρίσιμα σημεία. Η Μπασκόνια των δύο κακών πρώτων εμφανίσεων έχτισε με αυτόν τον τρόπο αυτοπεποίθηση και απέβαλλε ευκολότερα το μεγάλο άγχος που είχε πριν από την έναρξη του ματς. Το τελικό 81-79 αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση σε μια βραδιά που θα μπορούσε να είχε κλείσει νικηφόρα για τον Παναθηναϊκό.
Τα ριμπάουντ είναι θέμα διάθεσης, αντίληψης, σωματικής δουλειάς
Σήμερα πραγματικά ο Παναθηναϊκός νικήθηκε κατά κράτος από την Μπασκόνια στον τομέα των ριμπάουντ. Δεν είναι μόνο η διαφορά 37-24 στο σύνολο, αλλά κυρίως τα επιθετικά ριμπάουντ που πήραν οι γηπεδούχοι, πληγώνοντας τους πράσινους. Τα 15 επιθετικά, από τα οποία τα 4 στις τελευταίες κρίσιμες φάσεις, καθόρισαν εν πολλοίς το αποτέλεσμα. Από τον Παναθηναϊκό δεν λείπουν τα ύψη. Επίσης, δεν λείπει και η ικανότητα. Αυτό που λείπει είναι η ομαδική συνεργασία και η διάθεση. Λύνεται; Σαφέστατα, μέσα από τη δουλειά και την αγωνιστική τριβή, θα υπάρξει βελτίωση.
Δεν ήταν μόνο τα ριμπάουντ
Τα επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων είναι το ένα θέμα. Το άλλο είναι η δημιουργία. Σήμερα, ο Παναθηναϊκός μέτρησε 13 ασίστ έχοντας πάλι ως κορυφαίο δημιουργό, τον αρχηγό του, Ιωάννη Παπαπέτρου Πάλι δηλαδή το τριάρι μοίρασε περισσότερες ασίστ από τα γκαρντ. Το γεγονός αυτό δείχνει αφενός την ανυπαρξία ενός καθαρού άσου στο ρόστερ και αφετέρου ότι τα γκαρντ του Παναθηναϊκού έχουν πρώτα στο μυαλό τους την εκτέλεση και μετά τη δημιουργία.
Ο Φερέλ έρχεται, το πρόβλημα φεύγει;
Η απόκτηση του Γιόγκι Φερέλ ήρθε για να βοηθήσει στη νευραλγική θέση του άσου. Κοιτώντας ψυχρά τα χαρακτηριστικά του παίκτη δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα αλλάξει σημαντικά η εικόνα του Παναθηναϊκού προς το καλύτερο.
Ο Αμερικανός είναι ένας κλασικός combo guard που βγάζει το ψωμί του χάρη κυρίως στις επιθετικές του αρετές και λιγότερο από τις δημιουργικές του ικανότητες. Παίκτης με χαμηλό ύψος (1.83), χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα πάρει την μπαγκέτα και θα ενορχηστρώσει την πράσινη επίθεση.
Τι κερδίζει ο Παναθηναϊκός; Έναν ακόμα ικανό σκόρερ, έναν ακόμα παίκτη που μπορεί μέσω συνεχόμενων καλαθιών να αλλάξει το ρυθμό ενός αγώνα, αλλά μέχρι εκεί. Η χρονιά μόλις ξεκίνησε, θα είναι δύσκολη και σίγουρα ο κόσμος της ομάδας πρέπει να οπλιστεί με υπομονή.