RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Ο Λ. Γκαραγκάνης γράφει στο overfm.gr για τη σημασία της εξόδου του Τριφυλλιού στην Τούμπα, στο τελευταίο ματς του 2020.
Για λόγους υπαρκτούς, που δεν είναι, όμως, για ανάλυση τη δεδομένη στιγμή υπάρχει μερίδα του Παναθηναϊκού περιβάλλοντος που βλέπει ακόμα και με συμπάθεια τον ΠΑΟΚ. Κατάλοιπο των «Γιάννη μου, Ιβάν μου» λίγο πριν τα μέσα της περασμένης 10ετίας, όπως και του αιώνιου μίσους με τον Ολυμπιακό του οποίου οι Θεσσαλονικείς επιχειρούν να γίνουν ο άλλος πόλος αντί του Παναθηναϊκού.
Φυσικά, αυτό το δίπολο δεν μπορεί να το σπάσει ο ΠΑΟΚ πριν πάρει καμιά 15αριά Πρωταθλήματα ακόμα αλλά ο στόχος του αυτός ήταν και είναι. Να εκτοπίσει ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές αντιπαραθέσεις κατά καιρούς και το διχαστικό Βορράς – Νότος ώστε να πάρει τη θέση που πιστεύει ότι του αναλογεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, ο ΠΑΟΚ είναι ένα πολύ μεγάλο κλαμπ, με κόσμο, απλά δεν είναι και στις επόμενες 10ετίες δεν πρόκειται να γίνει Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός.
Τα χρόνια του μαρασμού των Πράσινων, ο Παναθηναϊκός έχει υποφέρει στο ζευγάρι αυτό. Ποιος ξεχνά τον Κύζα, ποιος ξεχνά τους θεατρινισμούς του Ίβιτς με το κουτάκι μπύρας στη Λεωφόρο όπου χάθηκε το Champions League και μετά ήρθε το κραχ του 2018. Ποιος ξεχνά τον απίθανο τύπο Βίντσιτς, που τον Νοέμβριο του 2019 στέρησε μία σπουδαία νίκη στην Τούμπα εφευρίσκοντας πέναλτι που έκανε γκολ ο Βιεϊρίνια στο 101’! Είναι το παιχνίδι που τώρα… τελειώνει, που γράφονται αυτές οι γραμμές (χιούμορ) με το σκορ στο 2-2. Ναι, του κ. Βίντσιτς ο οποίος τον περασμένο Μάιο συνελήφθη ως μέλος κυκλώματος παράνομων δραστηριοτήτων (κύκλωμα πορνείας). Κάπως έτσι είναι η ποδοσφαιρική σχέση ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια να μην υπάρχει ούτε ένας φίλος του Τριφυλλιού που να μην σκέφτεται «τώρα που φωνάζει ο ΠΑΟΚ για τη διαιτησία με τον Άρη, πάλι εμείς θα την πληρώσουμε».
Ο μάγκας Γιώργος Δώνης τα είχε πει χύμα και τσουβαλάτα, μετά το τέλος του αγώνα – ντροπή της Τούμπας. Βάζοντας πολύ κόσμο στη θέση του. Η ομάδα του λίγους μήνες μετά ξηλώθηκε. Η συνέχεια γνωστή… Στο τώρα, το να γίνεται συζήτηση πώς ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που λειτουργεί σε πλαίσιο κανονικότητας είναι βαριά κουβέντα και δεν στέκει στο κάτω της γραφής. Ορισμένες νίκες, όσο σημαντικές και να είναι όπως αυτή επί της ΑΕΚ, δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν μία συνολικότερη νοοτροπία που υπάρχει στο κλαμπ και έχει ποτίσει το αγωνιστικό τμήμα.
Οπότε η πρόοδος που, δεδομένα, υπάρχει επί Μπόλονι δεν αποτελεί μεγαλύτερο γεγονός των καλοκαιρινών σφαλμάτων. Για αυτό και το Τριφύλλι εξακολουθεί να είναι μακριά από τον στόχο του, που είναι ελάχιστος για το μέγεθός του και αφορά την επιστροφή στην Ευρώπη. Για αυτό και η έξοδος με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα κρίνεται ως το σημαντικότερο ματς της χρονιάς έως τώρα. Δίχως υπερβολή, είναι. Αν ο Παναθηναϊκός ηττηθεί, ακόμα και με καλή εμφάνιση, η απόσταση από τον Άρη -τον πραγματικό αντίπαλό του για την 4η θέση που υπό προϋποθέσεις δίνει το τελευταίο εισιτήριο του Europa Conference League- τίθεται εν αμφιβόλων αν καλύπτεται.
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι σε καλή κατάσταση. Το έδειξε στην Ευρώπη, το έδειξε με τον Άρη, σέρνεται πάλι στα δικαστήρια παρέα με τον Ολυμπιακό, έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την ομάδα που του έδωσε το Πρωτάθλημα, πέρυσι σώθηκε στην Τούμπα στη regular season από τη διαιτησία στο ματς με τους Πράσινους, κόσμο δεν θα έχει το γήπεδο και γενικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρείται ο Παναθηναϊκός μέγα αουτσάιντερ. Είναι τεράστια ευκαιρία για τον κόουτς Μπόλονι και τους παίκτες του να κλείσουν τη χρονιά με ελπίδα και με μία πράγματι σπουδαία νίκη. Ο έλεγχος προόδου τους, περνάει από την Τούμπα.
