Έχει αποδειχθεί, ότι οι ομάδες που πάνε καλά, είναι γιατί έχουν αναπτύξει ένα γενικότερο πλάνο. Ωστόσο σε Β’ και Γ’ Εθνική δε συμμερίζονται απόλυτα αυτή τη θέση… Γράφει ο Αναστάσης Κατσαβός

Τα πρωταθλήματα της Β’ και Γ’ Εθνικής μπάσκετ ανδρών είναι δύσκολα  και απαιτητικά. Πολλές φορές χρειάζονται ταξίδια, ενώ υπάρχουν και διάφορες άλλες δυσκολίες. Ωστόσο σε όποια κατηγορία κι αν αγωνίζεται μια ομάδα, αυτό που πάντα θα απαιτείται για να πηγαίνει καλά, είναι οικονομική ευρωστία, διοικητική σταθερότητα και… προπονητική σταθερότητα.

Σίγουρα το πότε αλλάζει ένας προπονητής δεν είναι δουλειά εξωγενών παραγόντων. Η εκάστοτε διοίκηση αποφασίζει για το πότε αλλάζει ένας προπονητής. Παρόλα αυτά έχει καταγραφεί ιστορικά ότι οι ομάδες που πάνε καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι γιατί έδειξαν εμπιστοσύνη σε ένα γενικότερο πλάνο που περιλαμβάνει και το τεχνικό επιτελείο.  Είναι βέβαια πολλοί οι παράγοντες που συντείνουν στην πορεία μιας ομάδας. Να έχει υγεία, χημεία και καλά αποδυτήρια, είναι κάποιες πρώτες σκέψεις, ίσως επιφανειακές.

Μέσα σε λίγους μήνες στις δυο αυτές κατηγορίες έχουν απολυθεί ούτε ένας ούτε δυο αλλά περίπου 20 προπονητές και προπονήτριες! Μια ματιά στη βαθμολογική θέση των ομάδων την ημέρα της απόλυσης, ίσως φωτίσει κάποιες πλευρές για το τί μπορεί να συμβεί σε μια ομάδα. Πάντως η διεξοδική έρευνα δείχνει ότι οι απολύσεις υπήρξαν ανεξάρτητα από το αν μια ομάδα πήγαινε καλά ή όχι.

Είτε πας καλά είτε όχι θα απολυθείς!

Επειδή δεν υπάρχει διάθεση για «εξυπνακισμούς», ουδέποτε κάποιος που δεν είναι σε μέσα σε μια ομάδα γνωρίζει καταστάσεις που μπορεί να συμβαίνουν. Σίγουρα όμως ο έξωθεν παρατηρητής, ακούει ή διαβάζει για την απόλυση της Βασιλείας Γκουζίνη από τη Δάφνη και απορεί. Αρχικά η κόουτς ήταν η πρώτη γυναίκα σε πάγκο ανδρικής ομάδας! Από μόνο του αυτό λέει πολλά όχι για τις ικανότητες που δεν αλλάζουν ανάλογα το φύλο, αλλά για τη διάθεση της ίδιας να προσφέρει στο άθλημα, σπάζοντας τα ταμπού. Δεύτερον η ομάδα των Νοτίων Προαστίων όταν απολύθηκε η κόουτς είχε ρεκόρ 6-1, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στο βαθμολογικό πίνακα του 2ου Ομίλου της Γ’ Εθνικής

Το ακόμα καλύτερο; Ο Ίκαρος Καλλιθέας από τον ίδιο όμιλο της Γ΄Εθνικής, στις 21/12 έλυσε τη συνεργασία του με τον κόουτς Σωτήρη Νικολάΐδη. Η ομάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση, έχοντας ρεκόρ 7-1, με τον αντικαταστάτη του να είναι ο πολύπειρος Βαγγέλης Βλάχος. Ακόμα, ο γνωστός κόουτς Κώστας Σορώτος, απολύθηκε από την Κόρινθο στις 23/11/2021. Ο ίδιος με ανάρτησή του μια μέρα πριν είχε αναλάβει την ευθύνη γιατί ομάδα του δεν αποδίδει καλό μπάσκετ. Ωστόσο όπως είπε λίγο παρακάτω, η προσπάθεια των αθλητών του θα αποδώσει και θέαμα. Εδώ το μυστικό είναι ότι η ουσία υπήρχε για την ομάδα της Κορίνθου, καθώς επί Σορώτου βρισκόταν στην 4η θέση, ενώ σήμερα, καταλαμβάνει τη 10η θέση, έχοντας ρεκόρ 4-7.

Επειδή δεν είναι δυνατόν να αναφερθούμε σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ας καταγράψουμε τις ομάδες που έχουν αλλάξει προπονητή μέχρι τις 2/1/2022. Αυτές είναι: Πανελευσινιακός, ΚΑΟ Κορίνθου, Αχαγιά 82, ΑΣΕ Δούκας, Α. Ο. Παλαιού Φαλήρου, Κρόνος Αγ.Δημητρίου, Άρης Νίκαιας, Ίκαρος Καλλιθέας, Πικέρμι, Δάφνη, Νίκη Αμαρουσίου, Σέρρες, ΜΕΝΤ, Λέυκιππος Ξάνθης, Αριδαία, Δίων Κυπαρρισεύς, Παναχαϊκή και Αετοί Βέροιας, Τιτάνες Παλαμά.

Είναι θέμα φιλοσοφίας

Για να λυθεί μια συνεργασία που έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι συντρέχουν πολλοί λόγοι. Πάντως έχει φανεί, ότι ούτε όλες οι διοικήσεις, ούτε ο κόσμος των ομάδων διακατέχονται από υπομονή. Ίσως να μην έχει να κάνει με το αν γνωρίζουν καλά το άθλημα. Πιο πολύ το θέμα έγκειται στη φιλοσοφία του κάθε σωματείου, αλλά και τους στόχους που τίθενται από την αρχή.

Όσον αφορά τη φιλοσοφία, πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι όσο καλά και να πηγαίνει μια ομάδα, χρειάζεται ένα σοκ μεσούσης της σεζόν. Το πιο εύκολο «θύμα», πάντα είναι ο προπονητής. Στην Ελλάδα ειδικά η πίεση του κόσμου είναι μεγάλη. Αυτό ισχύει και για τις τοπικές κοινωνίες, από τον Κάδμο Θήβας, μέχρι τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Ακόμα, πίεση υπάρχει και στις ομάδες των γυναικών, καθώς είναι θέμα αθλητικής παιδείας γενικότερα.

Αλλάζει άραγε αυτό; Υπάρχει τρόπος για «στροφή» σε στρατηγικές συνεργασίες με κύριο όπλο την υπομονή; Υπάρχει άραγε περίπτωση, ένας προπονητής να δουλέψει απερίσπαστος με τη δαμόκλειο σπάθη να επικρέμαται πάνω από το κεφάλι του; Πάντως οι ομάδες που έχουν επιμείνει στο πλάνο ακόμα κι όταν τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, μόνο κερδισμένες έχουν βγει…