Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για το ονειρικό ντεμπούτο του καλύτερου Ελληνα ποδοσφαιριστή της εποχής μας!

Τον είδαμε και τον θαυμάσαμε. Τον ευχαριστηθήκαμε. Γκολ, ασίστ και ένα παιχνίδι γεμάτο ουσία. Ο Χρήστος Τζόλης είναι ό,τι καλύτερο έχουν δει τα μάτια μας τα τελευταία χρόνια. Δεν θα τον έχουμε στο υποβαθμισμένο ελληνικό πρωτάθλημα που θα αρχίσει όταν βγάλουμε τα κοντομάνικα αλλά σιγά την ζημιά. Θα τον χαιρόμαστε από την τηλεόρασή.

Ετσι κι αλλιώς οι φίλαθλοι ακόμα και οι πιστοί οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν πρόλαβαν να τον δουν από τη θέση τους στην εξέδρα ούτε αυτός πρόλαβε να χαρεί το ζεστό χειροκρότημά τους. Μας αρκεί να τον βλέπουμε από κοντά στα παιχνίδια της Εθνικής Ομάδας. Σύντομα θα διαπιστώσει ότι τίποτα δεν θα του λείπει από το (ας πούμε) πρωτάθλημα που διοργανώνει η Σούπερ Λίγκα.

Στην Αγγλία και στη Νόριτς θα παίξει κανονικό ποδόσφαιρο. Θα έχει την ευκαιρία να αναδείξει το πλούσιο ταλέντο του και να μπολιαστεί με όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τον μετεξελίξουν από ένα μεγάλο ταλέντο σε έναν ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή πολύ υψηλού επιπέδου. Ένα παίκτη ικανό να πρωταγωνιστήσει στο καλύτερο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα του πλανήτη.

Το ντεμπούτο του ήταν ονειρικό. Ο προπονητής της Νόριτς τον χαρακτήρισε εξτρέμ. Νομίζω ότι κάπου εδώ μπορεί να μπει τέλος για το ποια είναι η θέση του Tζόλη. Είναι ο εξτρέμ με την σπάνια ικανότητα να συγκλίνει από τα αριστερά προς τα δεξιά να πατάει περιοχή, να δημιουργεί και να σκοράρει.

Ο Τζόλης έπαιξε αριστερά στο 4-3-3. Και στις κινήσεις του δεν μπορούσες με τίποτα να καταλάβεις ότι αυτό το παιδί δεν έχει κλείσει ακόμη ούτε δεκαπέντε μέρες στην ομάδα του και σδτην Αγγλία. Ήταν, τακτικά, συγκεντρωμένος σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού

Ηξερε να κρατάει τη θέση του όταν η Νόριτς και να πιέζει γινόταν πιεστικός προς τους αντιπάλους του όταν εκείνοι είχαν την μπάλα, οπισθοχωρούσε για να καλύψει τον χώρο στις προωθήσεις του αριστερού μπακ, έμπαινε να παίξει στα μεσοδιαστήματα στις οργανωμένες επιθέσεις ώστε να βρει χώρο για να επιτεθεί.

Είχε συμμετοχή στυην ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας του παίζοντας με μια επαφή, όπως το συνηθίζει. Κινήθηκε συγκλίνοντας στον κεντρικό άξονα για να βρεθεί σε θέσεις βολής. Χρησιμοποίησε σωστά το σώμα του κάθε φορά που βρέθηκε να υποδέχεται την μπάλα με πλάτη στην εστία. Ο Τζόλης είναι η επιτομή της απλότητας και της ορθής σκέψης. Θα χαιρόμαστε να τον βλέπουμε!