Στο Ιταλικό ποδόσφαιρο το επίθετο που χρησιμοποιείται περισσότερο τους τελευταίους μήνες για να περιγράψει κανείς τον Βίκτορ Οσιμέν , είναι  ασταμάτητος. Και είναι το καλύτερο που μπορεί να αποδώσει κάποιος στον φορ της Νάπολι ο οποίος παρουσιάζει εκπληκτική πρόοδο.

Ο Νιγηριανός δεν ήταν ποτέ σκόρερ, δεν είχε εντυπωσιακές φιγούρες στο παρελθόν του, αλλά πάντα βελτιωνόταν : 10 γκολ την πρώτη χρονιάς την Ιταλία,  14 στη δεύτερη περιπέτεια στη Serie A, ήδη 16 στην φετινή . Η αίσθηση του γκολ δεν είναι το πρώτο προσόν που του αναγνωρίζεται, αλλά προφανώς με τον Σπαλέτι ωριμάζει και από αυτή την άποψη. Συνήθως θεωρείται σέντερ φορ ο οποίος κινείται  από μεγάλους χώρους, για να εξαπολύσει την ταχύτητά του. Ο  Όσιμεν έχει μάθει σταδιακά να είναι θανατηφόρος στη μεγάλη περιοχή: πρώτα με τις σωστές κινήσεις και μετά με τις βολές. Στο πρωτάθλημα μέχρι στιγμής έχει πραγματοποιήσει  63 από τις 69 βολές του. στην περιοχή του πέναλτι. Τώρα είναι απόλυτα άνετος ακόμη και στην κίνηση στα τελευταία μέτρα του γηπέδου. Ο Βίκτορ  έχει καταλάβει πώς να εκφράζει την εξαιρετική του σωματικότητα ακόμη και σε μικρό χώρο και με χρόνους μειωμένους από την εγγύτητα των αντιπάλων του.

Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει γίνει, ακριβώς, ασήμαντη. Συνήθως ένας αμυντικός για να ενοχλήσει έναν επιθετικό ακουμπάει πάνω του, τον αγγίζει, τον κάνει να νιώσει την παρουσία του. Με τον Όσιμεν κινδυνεύει να είναι μια άχρηστη άσκηση. Σε μια στιγμή τέτοιας ποδοσφαιρικής παντοδυναμίας, ίσως ο μόνος τρόπος είναι η πρόβλεψη. Στην εξέλιξή του, ο Νιγηριανός καθιερώνεται ως ένα μοναδικό κομμάτι: είναι δύσκολο να βρεις άλλον Όσιμεν και γι αυτό τελευταία βλέπουμε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέσω του Ολλανδού προπονητή της, Τεν Χάγκ να δείχνει έντονο ενδιαφέρον . Είναι πιο εύκολο να προσπαθήσεις να ταιριάξεις τον επιθετικό της Νάπολι με κάποιον σπουδαίο επιθετικό από το παρελθόν, προφανώς με βάση τα κύρια χαρακτηριστικά του.

Το σουτ εκρηκτικό και θανατηφόρο όπως ο  Μπατιστούτα (Μπατιγκόλ).  Έχουμε ακόμη στα μάτια μας το υπέροχο γκολ που σημειώθηκε κόντρα στη Ρόμα: κοντρόλ με το  στήθος, έλεγχος με τον μηρό  και εκπληκτικό  δεξί βολέ που έστειλε την μπάλα κάτω από το οριζόντιο δοκάρι. Ένα συμπέρασμα «Α Λά Γκαμπριέλ Μπατιστούτα» .

Συντονισμός, δύναμη, αδυσώπητος: αυτό μεταδίδει ο Όσιμεν. Και όπως συνέβη με τον Μπατιγκόλ, μπορεί να είναι το τέλος μιας χορωδιακής δράσης,  ή ακόμη και να τα βγάλει πέρα​​μόνος του εκμεταλλευόμενος μια βολή από πίσω, όπως συνέβαινε πάντα εναντίον της Ρόμα αλλά στο πρώτο παιχνίδι στο Ολύμπικο.  Ο Βίκτορ χτυπάει σχεδόν πάντα προς την  εστία και έχει τόσο δυνατό σουτ  που δυσκολεύει την επέμβαση του τερματοφύλακα. Έχει τη δυνατότητα να φορτίζει σε μια στιγμή και να μεταφέρει όλο το βάρος του σώματος πάνω στην μπάλα. Και, όπως ο Μπατιστούτα , ο Όσιμεν  έχει μάθει επίσης να διαβάζει καλά τις καταστάσεις, έτσι μερικές φορές βρίσκεται σε θέση να σκοράρει εύκολα από λίγα βήματα μακριά μόνο και μόνο επειδή έχει καταλάβει πρώτα πού να τοποθετηθεί. Ο Νιγηριανός επίσης τελειοποιεί την ικανότητά του να ξεμαρκάρεται.  Η διαστημική επίθεση , η ικανότητα του να βρίσκεται   στο γήπεδο  πάντα σε κίνηση, όπως συνέβη με έναν άλλο σπουδαίο επιθετικό της Νάπολι. Ο Έντινσον Καβάνι δεν σταμάτησε ποτέ, έτρεξε πολύ οριζόντια και μετά τρελάθηκε κάθετα όταν βρήκε την κατάλληλη στιγμή. Η επίθεση των χώρων του Οσιμεν είναι παρόμοια με αυτή του Καβάνι  και ακόμη πιο καταστροφική για τη δύναμη που καταφέρνει να μεταφέρει. Όταν υπαγορεύει την πάσα, ο Βίκτορ είναι ήδη σχεδόν μια πρόταση: γιατί σε εκείνο το σημείο, αν δεχθεί σωστή μπαλιά, με τον σωστό τρόπο, γίνεται περίπλοκο να τον εμποδίσουμε να φτάσει στην μπάλα και να πάει προς το τέρμα. Κατά συνέπεια, η συνεννόηση που αναπτύχθηκε με τον Κβαρατσκέλια , πάνω από όλα, και με τους άλλους «εκτοξευτές» του Σπαλέτι  είναι θεμελιώδης. Η διαστημική επίθεση δεν είναι μόνο μια έννοια μεγάλης μπαλιάς  σε ανοιχτό γήπεδο, αλλά αφορά και την κάλυψη της περιοχής του πέναλτι.

Ο Νιγηριανός προσπαθεί να φτάσει στο ψηλό παιχνίδι τον Πορτογάλο, Κριστιάνο Ρονάλντο ο οποίος  πιθανότατα διαθέτει την καλύτερη κεφαλιά στα τελευταία 20 χρόνια. Και ο Οσιμεν έχει στόχο να τον φτάσει. Προσπαθεί να συγκεντρώσει την κληρονομιά του πάνω στο θέμα αυτό. Το παραδέχεται πως είναι δύσκολο , αλλά δείχνει αποφασισμένος να πετύχει. Όπως ο Ντρογκμπά είχε διευρύνει το εύρος δράσης του έτσι τώρα και ο Βίκτορ κάνει το ίδιο. Ο Βίκτορ  τρέχει πέρα ​​δώθε με αξιοσημείωτη ευκολία και το κάνει σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού: οι μπαταρίες δεν τελειώνουν ποτέ κι αυτό το γνωρίζει πολύ καλά…