Μπήκε, άρχισε να καθοδηγεί τις προσπάθειες των συμπαικτών του και όταν ο Ελ Αραμπί του έστρωσε την μπάλα την έστειλε στα δίχτυα με άπιαστο σουτ. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης.

Το παιχνίδι στο Πανθεσσαλικό χωρίζεται σε δυο μέρη. Όχι σε δυο ημίχρονα. Το πρώτο μέρος είναι ο Ολυμπιακός χωρίς τον Βαλμπουενά και το δεύτερο ο Ολυμπιακός με τον Βαλμπουενά. Όλα τα άλλα είναι να χαμε να λέγαμε. Χωρίς τον 37χρονο Γάλλο, ο πρωταθλητής ήταν νερόβραστος. Ασύνδετος και νωθρός, προβλέψιμος και βαρετός. Απέναντι σε μια ομάδα που δεν κλείστηκε πίσω ναι μεν δεν κινδύνεψε σοβαρά αλλά ούτε μπορούσε να τις δημιουργήσει σοβαρούς κινδύνους.
Με τον Ελ Αραμπί σκιά του καλού εαυτού του και τον Μπουχαλάκη αργό στην κίνηση (γνωστό αυτό) αλλά και στην σκέψη η ομάδα του Μαρτίνς περιφερόταν στο Πανθεσσαλικό, δείχνοντας αδύναμη να κυριαρχήσει και να πιέσει. Έλειπε η προσωπική ενέργεια, μια έμπνευση ώστε να έρθει η μπάλα με καλές προϋποθέσεις στην περιοχή του Κλέιμαν. Εξαίρεση ένα κλέψιμο του Αγκιμπού που οδήγησε στο δοκάρι και μια κεφαλιά του Μπουχαλάκη στα χέρια του Κλέιμαν. Αυτός ήταν ο πρωταθλητής στο πρώτο ημίχρονο κι ας λένε ότι θέλουν τα στατιστικά στοιχεία.

Η είσοδος του Βαλμπουενά

Ο Μαρτίνς είδε το πρόβλημα και προσπάθησε να το διορθώσει με την είσοδο του Ονιεκούρου. Αυτή τη φορά ο Νιγηριανός μπήκε στο πνεύμα του αγώνα και το προσπάθησε. Τίποτα όμως δεν θα γινόταν αν δεν έμπαινε ο Ματιέ Βαλμπουενά. Μπορεί να έχει πατημένα τα τριανταεφτά και να μην ανεβοκατεβαίνει βάζοντας ένταση στο παιχνίδι του αλλά αρκεί το ποδοσφαιρικά μυαλό του και το δεξί πόδι του. Χωρίς αυτόν στο γήπεδο είναι δύσκολο να φανταστούμε πως θα πέρναγε ο Ολυμπιακός από τον Βόλο. Μπήκε, άρχισε να καθοδηγεί τις προσπάθειες των συμπαικτών του και στη μόνη σωστή ενέργεια του Ελ Αραμπί (σπάσιμο της μπάλας) την έστειλε στα δίχτυα με άπιαστο σουτ.
Θυμίζω ότι και στο πρώτο ματς στο Φάληρο αυτός είχε καθαρίσει στο τέλος με απευθείας χτύπημα φάουλ. Χρειάζεται εφευρετικότητα για να βρεις άλλον παίκτη του Ολυμπιακού που να διακρίθηκε στο Πανθεσσαλικό. Ο Βόλος έπαιξε ανοικτά όπως συνηθίζει αλλά επιθετικά δεν ήταν ιδιαίτερα απειλητικός. Η ομάδα του Μαρτίνς πήρε μια νίκη ακόμα και συνεχίζει αήττητη την πορεία προς τον τίτλο.
Ολοι γνωρίζουν πως χρειάζεται εμφάνιση που δεν θα μοιάζει καθόλου με την χτεσινή για να σταθεί με αξιώσεις απέναντι στην Αταλάντα την ερχόμενη Πέμπτη. Όταν όμως έχεις ένα τόσο κρίσιμο ματς μπροστά σου και παίρνεις εκτός έδρας νίκη ενώ ο αντίπαλός σου σκοντάφτει κι απομακρύνεται στους έντεκα βαθμούς τότε δικαιολογημένα μιλάς για ένα ακόμα καλό βράδι στη δουλειά…