Ο Γιάννης Ζουγανέλης μίλησε στον Over FM και την εκπομπή «Overage» με τους Γιώργο Χελάκη και Γιώργο Κογκαλίδη για το πως θα επηρεαστεί ο κόσμος από την πανδημία, τους αρνητές της και την επαφή του με τον κόσμο.
Ο εγκλεισμός θα αφήσει το στίγμα του στην κοινωνία και ο διάσημος καλλιτέχνης έχει τις ανησυχίες του…
«Φοβάμαι μην επιστρέψουμε με τελείως διαφορετικές λογικές. Εντάξει ο σεβασμός και η υπακοή στα μέτρα, είναι κάτι που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όπως ορίζεται. Αυτό που με φοβίζει είναι να μην πέσουμε στην υποταγή. Αυτό δεν είναι ανθρώπινη υπόσταση. Χάνεται η μοναδικότητα, αυτό ήθελε και η παγκοσμιοποίηση. Να εκμεταλλευτούμε την καραντίνα για να στοχαστούμε, να γνωρίσουμε πράγματα».
Παρά τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αρνούνται την ύπαρξη του κορωνοϊού…
«Έχουν άδικο. Ακόμα κι αν έτσι είναι, που δεν είναι, θα έπρεπε να σεβαστούν αυτούς που πιστεύουν. Θα πρέπει να σεβαστούμε ο ένας τον άλλο. Εν δυνάμει είμαστε όλοι για να νοσήσουμε. Μακάρι να τη γλιτώσουμε, αλλα δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτούς που έχουν αρρωστήσει και να τους στηρίξουμε με όλο μας το είναι. Ας κρατήσουμε τις διαφωνίες μας, αλλά δε θα ζούμε εις βάρος των άλλων».
Ο Γιάννης Ζουγανέλης έχει καταφέρει να διατηρεί μια μοναδική επαφή με τον κόσμο, ανεξαρτήτως ηλικίας…
«Θα πω μια λέξη: αγάπη. Πρώτα αυτοσαρκασμός και μετά σαρκασμός και σάτιρα. Η κωμικότητα είναι ό,τι πιο σοβαρό υπάρχει στη ζωή, αλλά θέλει πολύ γερές άμυνες, γιατί αυτό με έχει φέρει σε ρήξη με την μουσική μου υπόσταση, με αποτέλεσμα να δεινοπαθώ για να επικοινωνήσω με τη μουσική μου. Παρακαλώ μερικές φορές να
ακούσουν τη μουσική μου για να πάρω απαντήσεις. Ασκώ τη διάδραση και την έχω σπουδάσει όχι μόνο ακαδημαϊκά, αλλά και μέσω παρατήρησης της ζωής. Και το χιούμορ επιτρέπει στον άλλο να σου ανοίξει την καρδιά του και να ελευθερωθεί. Κι έτσι μπορούμε να απολαμβάνουμε τη ζωή καλύτερα».
Η κόρη του, Ελεονώρα, έχει χτίσει το δικό της όνομα στο καλλιτεχνικό στερέωμα…
«Αγαπώ και θαυμάζω την Ελεονώρα. Δεν ήθελα ποτέ να κάνει πράγματα βασισμένα στα δικά μου θεμέλια. Έχτισε κάτι δικό της. Όταν θέλουν να με συστήσουν σε παιδιά, λένε “ο πατέρας της Ελεονώρας”. Εύχομαι στον κάθε πατέρα να καμαρώνει για τα παιδιά του. Είμαστε η αντανάκλασή τους».